Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
magnetisiere
du
magnetisierst
er/sie/es
magnetisiert
wir
magnetisieren
ihr
magnetisiert
sie/Sie
magnetisieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
magnetisierte
du
magnetisiertest
er/sie/es
magnetisierte
wir
magnetisierten
ihr
magnetisiertet
sie/Sie
magnetisierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe magnetisiert
du
hast magnetisiert
er/sie/es
hat magnetisiert
wir
haben magnetisiert
ihr
habt magnetisiert
sie/Sie
haben magnetisiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte magnetisiert
du
hattest magnetisiert
er/sie/es
hatte magnetisiert
wir
hatten magnetisiert
ihr
hattet magnetisiert
sie/Sie
hatten magnetisiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde magnetisieren
du
wirst magnetisieren
er/sie/es
wird magnetisieren
wir
werden magnetisieren
ihr
werdet magnetisieren
sie/Sie
werden magnetisieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde magnetisiert haben
du
wirst magnetisiert haben
er/sie/es
wird magnetisiert haben
wir
werden magnetisiert haben
ihr
werdet magnetisiert haben
sie/Sie
werden magnetisiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [magnetisieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
magnetisiere
du
magnetisierest
er/sie/es
magnetisiere
wir
magnetisieren
ihr
magnetisieret
sie/Sie
magnetisieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe magnetisiert
du
habest magnetisiert
er/sie/es
habe magnetisiert
wir
haben magnetisiert
ihr
habet magnetisiert
sie/Sie
haben magnetisiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde magnetisieren
du
werdest magnetisieren
er/sie/es
werde magnetisieren
wir
werden magnetisieren
ihr
werdet magnetisieren
sie/Sie
werden magnetisieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde magnetisiert haben
du
werdest magnetisiert haben
er/sie/es
werde magnetisiert haben
wir
werden magnetisiert haben
ihr
werdet magnetisiert haben
sie/Sie
werden magnetisiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
magnetisierte
du
magnetisiertest
er/sie/es
magnetisierte
wir
magnetisierten
ihr
magnetisiertet
sie/Sie
magnetisierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte magnetisiert
du
hättest magnetisiert
er/sie/es
hätte magnetisiert
wir
hätten magnetisiert
ihr
hättet magnetisiert
sie/Sie
hätten magnetisiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde magnetisieren
du
würdest magnetisieren
er/sie/es
würde magnetisieren
wir
würden magnetisieren
ihr
würdet magnetisieren
sie/Sie
würden magnetisieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde magnetisiert haben
du
würdest magnetisiert haben
er/sie/es
würde magnetisiert haben
wir
würden magnetisiert haben
ihr
würdet magnetisiert haben
sie/Sie
würden magnetisiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [magnetisieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
magnetisiere; magnetisier
ihr
magnetisiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [magnetisieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
