Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
motiviere
du
motivierst
er/sie/es
motiviert
wir
motivieren
ihr
motiviert
sie/Sie
motivieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
motivierte
du
motiviertest
er/sie/es
motivierte
wir
motivierten
ihr
motiviertet
sie/Sie
motivierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe motiviert
du
hast motiviert
er/sie/es
hat motiviert
wir
haben motiviert
ihr
habt motiviert
sie/Sie
haben motiviert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte motiviert
du
hattest motiviert
er/sie/es
hatte motiviert
wir
hatten motiviert
ihr
hattet motiviert
sie/Sie
hatten motiviert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde motivieren
du
wirst motivieren
er/sie/es
wird motivieren
wir
werden motivieren
ihr
werdet motivieren
sie/Sie
werden motivieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde motiviert haben
du
wirst motiviert haben
er/sie/es
wird motiviert haben
wir
werden motiviert haben
ihr
werdet motiviert haben
sie/Sie
werden motiviert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [motivieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
motiviere
du
motivierest
er/sie/es
motiviere
wir
motivieren
ihr
motivieret
sie/Sie
motivieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe motiviert
du
habest motiviert
er/sie/es
habe motiviert
wir
haben motiviert
ihr
habet motiviert
sie/Sie
haben motiviert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde motivieren
du
werdest motivieren
er/sie/es
werde motivieren
wir
werden motivieren
ihr
werdet motivieren
sie/Sie
werden motivieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde motiviert haben
du
werdest motiviert haben
er/sie/es
werde motiviert haben
wir
werden motiviert haben
ihr
werdet motiviert haben
sie/Sie
werden motiviert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
motivierte
du
motiviertest
er/sie/es
motivierte
wir
motivierten
ihr
motiviertet
sie/Sie
motivierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte motiviert
du
hättest motiviert
er/sie/es
hätte motiviert
wir
hätten motiviert
ihr
hättet motiviert
sie/Sie
hätten motiviert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde motivieren
du
würdest motivieren
er/sie/es
würde motivieren
wir
würden motivieren
ihr
würdet motivieren
sie/Sie
würden motivieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde motiviert haben
du
würdest motiviert haben
er/sie/es
würde motiviert haben
wir
würden motiviert haben
ihr
würdet motiviert haben
sie/Sie
würden motiviert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [motivieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
motiviere; motivier
ihr
motiviert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [motivieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
