Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
weise nach
du
weist nach
er/sie/es
weist nach
wir
weisen nach
ihr
weist nach
sie/Sie
weisen nach
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
wies nach
du
wiesest nach; wiest nach
er/sie/es
wies nach
wir
wiesen nach
ihr
wiest nach
sie/Sie
wiesen nach
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe nachgewiesen
du
hast nachgewiesen
er/sie/es
hat nachgewiesen
wir
haben nachgewiesen
ihr
habt nachgewiesen
sie/Sie
haben nachgewiesen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte nachgewiesen
du
hattest nachgewiesen
er/sie/es
hatte nachgewiesen
wir
hatten nachgewiesen
ihr
hattet nachgewiesen
sie/Sie
hatten nachgewiesen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde nachweisen
du
wirst nachweisen
er/sie/es
wird nachweisen
wir
werden nachweisen
ihr
werdet nachweisen
sie/Sie
werden nachweisen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde nachgewiesen haben
du
wirst nachgewiesen haben
er/sie/es
wird nachgewiesen haben
wir
werden nachgewiesen haben
ihr
werdet nachgewiesen haben
sie/Sie
werden nachgewiesen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [nachweisen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
weise nach
du
weisest nach
er/sie/es
weise nach
wir
weisen nach
ihr
weiset nach
sie/Sie
weisen nach
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe nachgewiesen
du
habest nachgewiesen
er/sie/es
habe nachgewiesen
wir
haben nachgewiesen
ihr
habet nachgewiesen
sie/Sie
haben nachgewiesen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde nachweisen
du
werdest nachweisen
er/sie/es
werde nachweisen
wir
werden nachweisen
ihr
werdet nachweisen
sie/Sie
werden nachweisen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde nachgewiesen haben
du
werdest nachgewiesen haben
er/sie/es
werde nachgewiesen haben
wir
werden nachgewiesen haben
ihr
werdet nachgewiesen haben
sie/Sie
werden nachgewiesen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
wiese nach
du
wiesest nach
er/sie/es
wiese nach
wir
wiesen nach
ihr
wieset nach
sie/Sie
wiesen nach
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte nachgewiesen
du
hättest nachgewiesen
er/sie/es
hätte nachgewiesen
wir
hätten nachgewiesen
ihr
hättet nachgewiesen
sie/Sie
hätten nachgewiesen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde nachweisen
du
würdest nachweisen
er/sie/es
würde nachweisen
wir
würden nachweisen
ihr
würdet nachweisen
sie/Sie
würden nachweisen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde nachgewiesen haben
du
würdest nachgewiesen haben
er/sie/es
würde nachgewiesen haben
wir
würden nachgewiesen haben
ihr
würdet nachgewiesen haben
sie/Sie
würden nachgewiesen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [nachweisen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
weise nach; weis nach
ihr
weist nach
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [nachweisen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
