Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
poliere
du
polierst
er/sie/es
poliert
wir
polieren
ihr
poliert
sie/Sie
polieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
polierte
du
poliertest
er/sie/es
polierte
wir
polierten
ihr
poliertet
sie/Sie
polierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe poliert
du
hast poliert
er/sie/es
hat poliert
wir
haben poliert
ihr
habt poliert
sie/Sie
haben poliert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte poliert
du
hattest poliert
er/sie/es
hatte poliert
wir
hatten poliert
ihr
hattet poliert
sie/Sie
hatten poliert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde polieren
du
wirst polieren
er/sie/es
wird polieren
wir
werden polieren
ihr
werdet polieren
sie/Sie
werden polieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde poliert haben
du
wirst poliert haben
er/sie/es
wird poliert haben
wir
werden poliert haben
ihr
werdet poliert haben
sie/Sie
werden poliert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [polieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
poliere
du
polierest
er/sie/es
poliere
wir
polieren
ihr
polieret
sie/Sie
polieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe poliert
du
habest poliert
er/sie/es
habe poliert
wir
haben poliert
ihr
habet poliert
sie/Sie
haben poliert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde polieren
du
werdest polieren
er/sie/es
werde polieren
wir
werden polieren
ihr
werdet polieren
sie/Sie
werden polieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde poliert haben
du
werdest poliert haben
er/sie/es
werde poliert haben
wir
werden poliert haben
ihr
werdet poliert haben
sie/Sie
werden poliert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
polierte
du
poliertest
er/sie/es
polierte
wir
polierten
ihr
poliertet
sie/Sie
polierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte poliert
du
hättest poliert
er/sie/es
hätte poliert
wir
hätten poliert
ihr
hättet poliert
sie/Sie
hätten poliert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde polieren
du
würdest polieren
er/sie/es
würde polieren
wir
würden polieren
ihr
würdet polieren
sie/Sie
würden polieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde poliert haben
du
würdest poliert haben
er/sie/es
würde poliert haben
wir
würden poliert haben
ihr
würdet poliert haben
sie/Sie
würden poliert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [polieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
poliere; polier
ihr
poliert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [polieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
