Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
programmiere
du
programmierst
er/sie/es
programmiert
wir
programmieren
ihr
programmiert
sie/Sie
programmieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
programmierte
du
programmiertest
er/sie/es
programmierte
wir
programmierten
ihr
programmiertet
sie/Sie
programmierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe programmiert
du
hast programmiert
er/sie/es
hat programmiert
wir
haben programmiert
ihr
habt programmiert
sie/Sie
haben programmiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte programmiert
du
hattest programmiert
er/sie/es
hatte programmiert
wir
hatten programmiert
ihr
hattet programmiert
sie/Sie
hatten programmiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde programmieren
du
wirst programmieren
er/sie/es
wird programmieren
wir
werden programmieren
ihr
werdet programmieren
sie/Sie
werden programmieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde programmiert haben
du
wirst programmiert haben
er/sie/es
wird programmiert haben
wir
werden programmiert haben
ihr
werdet programmiert haben
sie/Sie
werden programmiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [programmieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
programmiere
du
programmierest
er/sie/es
programmiere
wir
programmieren
ihr
programmieret
sie/Sie
programmieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe programmiert
du
habest programmiert
er/sie/es
habe programmiert
wir
haben programmiert
ihr
habet programmiert
sie/Sie
haben programmiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde programmieren
du
werdest programmieren
er/sie/es
werde programmieren
wir
werden programmieren
ihr
werdet programmieren
sie/Sie
werden programmieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde programmiert haben
du
werdest programmiert haben
er/sie/es
werde programmiert haben
wir
werden programmiert haben
ihr
werdet programmiert haben
sie/Sie
werden programmiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
programmierte
du
programmiertest
er/sie/es
programmierte
wir
programmierten
ihr
programmiertet
sie/Sie
programmierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte programmiert
du
hättest programmiert
er/sie/es
hätte programmiert
wir
hätten programmiert
ihr
hättet programmiert
sie/Sie
hätten programmiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde programmieren
du
würdest programmieren
er/sie/es
würde programmieren
wir
würden programmieren
ihr
würdet programmieren
sie/Sie
würden programmieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde programmiert haben
du
würdest programmiert haben
er/sie/es
würde programmiert haben
wir
würden programmiert haben
ihr
würdet programmiert haben
sie/Sie
würden programmiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [programmieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
programmiere; programmier
ihr
programmiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [programmieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
