Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gehe raus
du
gehst raus
er/sie/es
geht raus
wir
gehen raus
ihr
geht raus
sie/Sie
gehen raus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ging raus
du
gingst raus
er/sie/es
ging raus
wir
gingen raus
ihr
gingt raus
sie/Sie
gingen raus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin rausgegangen
du
bist rausgegangen
er/sie/es
ist rausgegangen
wir
sind rausgegangen
ihr
seid rausgegangen
sie/Sie
sind rausgegangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war rausgegangen
du
warst rausgegangen
er/sie/es
war rausgegangen
wir
waren rausgegangen
ihr
wart rausgegangen
sie/Sie
waren rausgegangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde rausgehen
du
wirst rausgehen
er/sie/es
wird rausgehen
wir
werden rausgehen
ihr
werdet rausgehen
sie/Sie
werden rausgehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde rausgegangen sein
du
wirst rausgegangen sein
er/sie/es
wird rausgegangen sein
wir
werden rausgegangen sein
ihr
werdet rausgegangen sein
sie/Sie
werden rausgegangen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [rausgehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gehe raus
du
gehest raus
er/sie/es
gehe raus
wir
gehen raus
ihr
gehet raus
sie/Sie
gehen raus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei rausgegangen
du
seiest rausgegangen; seist rausgegangen
er/sie/es
sei rausgegangen
wir
seien rausgegangen
ihr
seiet rausgegangen
sie/Sie
seien rausgegangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde rausgehen
du
werdest rausgehen
er/sie/es
werde rausgehen
wir
werden rausgehen
ihr
werdet rausgehen
sie/Sie
werden rausgehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde rausgegangen sein
du
werdest rausgegangen sein
er/sie/es
werde rausgegangen sein
wir
werden rausgegangen sein
ihr
werdet rausgegangen sein
sie/Sie
werden rausgegangen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ginge raus
du
gingest raus
er/sie/es
ginge raus
wir
gingen raus
ihr
ginget raus
sie/Sie
gingen raus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre rausgegangen
du
wärest rausgegangen
er/sie/es
wäre rausgegangen
wir
wären rausgegangen
ihr
wäret rausgegangen
sie/Sie
wären rausgegangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde rausgehen
du
würdest rausgehen
er/sie/es
würde rausgehen
wir
würden rausgehen
ihr
würdet rausgehen
sie/Sie
würden rausgehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde rausgegangen sein
du
würdest rausgegangen sein
er/sie/es
würde rausgegangen sein
wir
würden rausgegangen sein
ihr
würdet rausgegangen sein
sie/Sie
würden rausgegangen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [rausgehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gehe raus; geh raus
ihr
geht raus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [rausgehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
