Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
richte
du
richtest
er/sie/es
richtet
wir
richten
ihr
richtet
sie/Sie
richten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
richtete
du
richtetest
er/sie/es
richtete
wir
richteten
ihr
richtetet
sie/Sie
richteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gerichtet
du
hast gerichtet
er/sie/es
hat gerichtet
wir
haben gerichtet
ihr
habt gerichtet
sie/Sie
haben gerichtet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gerichtet
du
hattest gerichtet
er/sie/es
hatte gerichtet
wir
hatten gerichtet
ihr
hattet gerichtet
sie/Sie
hatten gerichtet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde richten
du
wirst richten
er/sie/es
wird richten
wir
werden richten
ihr
werdet richten
sie/Sie
werden richten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gerichtet haben
du
wirst gerichtet haben
er/sie/es
wird gerichtet haben
wir
werden gerichtet haben
ihr
werdet gerichtet haben
sie/Sie
werden gerichtet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [richten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
richte
du
richtest
er/sie/es
richte
wir
richten
ihr
richtet
sie/Sie
richten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gerichtet
du
habest gerichtet
er/sie/es
habe gerichtet
wir
haben gerichtet
ihr
habet gerichtet
sie/Sie
haben gerichtet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde richten
du
werdest richten
er/sie/es
werde richten
wir
werden richten
ihr
werdet richten
sie/Sie
werden richten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gerichtet haben
du
werdest gerichtet haben
er/sie/es
werde gerichtet haben
wir
werden gerichtet haben
ihr
werdet gerichtet haben
sie/Sie
werden gerichtet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
richtete
du
richtetest
er/sie/es
richtete
wir
richteten
ihr
richtetet
sie/Sie
richteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gerichtet
du
hättest gerichtet
er/sie/es
hätte gerichtet
wir
hätten gerichtet
ihr
hättet gerichtet
sie/Sie
hätten gerichtet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde richten
du
würdest richten
er/sie/es
würde richten
wir
würden richten
ihr
würdet richten
sie/Sie
würden richten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gerichtet haben
du
würdest gerichtet haben
er/sie/es
würde gerichtet haben
wir
würden gerichtet haben
ihr
würdet gerichtet haben
sie/Sie
würden gerichtet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [richten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
richte; richt
ihr
richtet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [richten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
