Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schenke
du
schenkst
er/sie/es
schenkt
wir
schenken
ihr
schenkt
sie/Sie
schenken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schenkte
du
schenktest
er/sie/es
schenkte
wir
schenkten
ihr
schenktet
sie/Sie
schenkten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschenkt
du
hast geschenkt
er/sie/es
hat geschenkt
wir
haben geschenkt
ihr
habt geschenkt
sie/Sie
haben geschenkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschenkt
du
hattest geschenkt
er/sie/es
hatte geschenkt
wir
hatten geschenkt
ihr
hattet geschenkt
sie/Sie
hatten geschenkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schenken
du
wirst schenken
er/sie/es
wird schenken
wir
werden schenken
ihr
werdet schenken
sie/Sie
werden schenken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschenkt haben
du
wirst geschenkt haben
er/sie/es
wird geschenkt haben
wir
werden geschenkt haben
ihr
werdet geschenkt haben
sie/Sie
werden geschenkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schenken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schenke
du
schenkest
er/sie/es
schenke
wir
schenken
ihr
schenket
sie/Sie
schenken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschenkt
du
habest geschenkt
er/sie/es
habe geschenkt
wir
haben geschenkt
ihr
habet geschenkt
sie/Sie
haben geschenkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schenken
du
werdest schenken
er/sie/es
werde schenken
wir
werden schenken
ihr
werdet schenken
sie/Sie
werden schenken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschenkt haben
du
werdest geschenkt haben
er/sie/es
werde geschenkt haben
wir
werden geschenkt haben
ihr
werdet geschenkt haben
sie/Sie
werden geschenkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schenkte
du
schenktest
er/sie/es
schenkte
wir
schenkten
ihr
schenktet
sie/Sie
schenkten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschenkt
du
hättest geschenkt
er/sie/es
hätte geschenkt
wir
hätten geschenkt
ihr
hättet geschenkt
sie/Sie
hätten geschenkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schenken
du
würdest schenken
er/sie/es
würde schenken
wir
würden schenken
ihr
würdet schenken
sie/Sie
würden schenken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschenkt haben
du
würdest geschenkt haben
er/sie/es
würde geschenkt haben
wir
würden geschenkt haben
ihr
würdet geschenkt haben
sie/Sie
würden geschenkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schenken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schenke; schenk
ihr
schenkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schenken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);