Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schlinge
du
schlingst
er/sie/es
schlingt
wir
schlingen
ihr
schlingt
sie/Sie
schlingen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schlang
du
schlangst
er/sie/es
schlang
wir
schlangen
ihr
schlangt
sie/Sie
schlangen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschlungen
du
hast geschlungen
er/sie/es
hat geschlungen
wir
haben geschlungen
ihr
habt geschlungen
sie/Sie
haben geschlungen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschlungen
du
hattest geschlungen
er/sie/es
hatte geschlungen
wir
hatten geschlungen
ihr
hattet geschlungen
sie/Sie
hatten geschlungen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schlingen
du
wirst schlingen
er/sie/es
wird schlingen
wir
werden schlingen
ihr
werdet schlingen
sie/Sie
werden schlingen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschlungen haben
du
wirst geschlungen haben
er/sie/es
wird geschlungen haben
wir
werden geschlungen haben
ihr
werdet geschlungen haben
sie/Sie
werden geschlungen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [schlingen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schlinge
du
schlingest
er/sie/es
schlinge
wir
schlingen
ihr
schlinget
sie/Sie
schlingen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschlungen
du
habest geschlungen
er/sie/es
habe geschlungen
wir
haben geschlungen
ihr
habet geschlungen
sie/Sie
haben geschlungen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schlingen
du
werdest schlingen
er/sie/es
werde schlingen
wir
werden schlingen
ihr
werdet schlingen
sie/Sie
werden schlingen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschlungen haben
du
werdest geschlungen haben
er/sie/es
werde geschlungen haben
wir
werden geschlungen haben
ihr
werdet geschlungen haben
sie/Sie
werden geschlungen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schlänge
du
schlängest; schlängst
er/sie/es
schlänge
wir
schlängen
ihr
schlänget; schlängt
sie/Sie
schlängen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschlungen
du
hättest geschlungen
er/sie/es
hätte geschlungen
wir
hätten geschlungen
ihr
hättet geschlungen
sie/Sie
hätten geschlungen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schlingen
du
würdest schlingen
er/sie/es
würde schlingen
wir
würden schlingen
ihr
würdet schlingen
sie/Sie
würden schlingen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschlungen haben
du
würdest geschlungen haben
er/sie/es
würde geschlungen haben
wir
würden geschlungen haben
ihr
würdet geschlungen haben
sie/Sie
würden geschlungen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [schlingen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schlinge; schling
ihr
schlingt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [schlingen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
