Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schlitze
du
schlitzt
er/sie/es
schlitzt
wir
schlitzen
ihr
schlitzt
sie/Sie
schlitzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schlitzte
du
schlitztest
er/sie/es
schlitzte
wir
schlitzten
ihr
schlitztet
sie/Sie
schlitzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschlitzt
du
hast geschlitzt
er/sie/es
hat geschlitzt
wir
haben geschlitzt
ihr
habt geschlitzt
sie/Sie
haben geschlitzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschlitzt
du
hattest geschlitzt
er/sie/es
hatte geschlitzt
wir
hatten geschlitzt
ihr
hattet geschlitzt
sie/Sie
hatten geschlitzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schlitzen
du
wirst schlitzen
er/sie/es
wird schlitzen
wir
werden schlitzen
ihr
werdet schlitzen
sie/Sie
werden schlitzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschlitzt haben
du
wirst geschlitzt haben
er/sie/es
wird geschlitzt haben
wir
werden geschlitzt haben
ihr
werdet geschlitzt haben
sie/Sie
werden geschlitzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schlitzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schlitze
du
schlitzest
er/sie/es
schlitze
wir
schlitzen
ihr
schlitzet
sie/Sie
schlitzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschlitzt
du
habest geschlitzt
er/sie/es
habe geschlitzt
wir
haben geschlitzt
ihr
habet geschlitzt
sie/Sie
haben geschlitzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schlitzen
du
werdest schlitzen
er/sie/es
werde schlitzen
wir
werden schlitzen
ihr
werdet schlitzen
sie/Sie
werden schlitzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschlitzt haben
du
werdest geschlitzt haben
er/sie/es
werde geschlitzt haben
wir
werden geschlitzt haben
ihr
werdet geschlitzt haben
sie/Sie
werden geschlitzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schlitzte
du
schlitztest
er/sie/es
schlitzte
wir
schlitzten
ihr
schlitztet
sie/Sie
schlitzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschlitzt
du
hättest geschlitzt
er/sie/es
hätte geschlitzt
wir
hätten geschlitzt
ihr
hättet geschlitzt
sie/Sie
hätten geschlitzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schlitzen
du
würdest schlitzen
er/sie/es
würde schlitzen
wir
würden schlitzen
ihr
würdet schlitzen
sie/Sie
würden schlitzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschlitzt haben
du
würdest geschlitzt haben
er/sie/es
würde geschlitzt haben
wir
würden geschlitzt haben
ihr
würdet geschlitzt haben
sie/Sie
würden geschlitzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schlitzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schlitze; schlitz
ihr
schlitzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schlitzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
