Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schlucke
du
schluckst
er/sie/es
schluckt
wir
schlucken
ihr
schluckt
sie/Sie
schlucken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schluckte
du
schlucktest
er/sie/es
schluckte
wir
schluckten
ihr
schlucktet
sie/Sie
schluckten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschluckt
du
hast geschluckt
er/sie/es
hat geschluckt
wir
haben geschluckt
ihr
habt geschluckt
sie/Sie
haben geschluckt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschluckt
du
hattest geschluckt
er/sie/es
hatte geschluckt
wir
hatten geschluckt
ihr
hattet geschluckt
sie/Sie
hatten geschluckt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schlucken
du
wirst schlucken
er/sie/es
wird schlucken
wir
werden schlucken
ihr
werdet schlucken
sie/Sie
werden schlucken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschluckt haben
du
wirst geschluckt haben
er/sie/es
wird geschluckt haben
wir
werden geschluckt haben
ihr
werdet geschluckt haben
sie/Sie
werden geschluckt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schlucken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schlucke
du
schluckest
er/sie/es
schlucke
wir
schlucken
ihr
schlucket
sie/Sie
schlucken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschluckt
du
habest geschluckt
er/sie/es
habe geschluckt
wir
haben geschluckt
ihr
habet geschluckt
sie/Sie
haben geschluckt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schlucken
du
werdest schlucken
er/sie/es
werde schlucken
wir
werden schlucken
ihr
werdet schlucken
sie/Sie
werden schlucken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschluckt haben
du
werdest geschluckt haben
er/sie/es
werde geschluckt haben
wir
werden geschluckt haben
ihr
werdet geschluckt haben
sie/Sie
werden geschluckt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schluckte
du
schlucktest
er/sie/es
schluckte
wir
schluckten
ihr
schlucktet
sie/Sie
schluckten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschluckt
du
hättest geschluckt
er/sie/es
hätte geschluckt
wir
hätten geschluckt
ihr
hättet geschluckt
sie/Sie
hätten geschluckt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schlucken
du
würdest schlucken
er/sie/es
würde schlucken
wir
würden schlucken
ihr
würdet schlucken
sie/Sie
würden schlucken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschluckt haben
du
würdest geschluckt haben
er/sie/es
würde geschluckt haben
wir
würden geschluckt haben
ihr
würdet geschluckt haben
sie/Sie
würden geschluckt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schlucken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schlucke; schluck
ihr
schluckt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schlucken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
