Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schone
du
schonst
er/sie/es
schont
wir
schonen
ihr
schont
sie/Sie
schonen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schonte
du
schontest
er/sie/es
schonte
wir
schonten
ihr
schontet
sie/Sie
schonten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschont
du
hast geschont
er/sie/es
hat geschont
wir
haben geschont
ihr
habt geschont
sie/Sie
haben geschont
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschont
du
hattest geschont
er/sie/es
hatte geschont
wir
hatten geschont
ihr
hattet geschont
sie/Sie
hatten geschont
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schonen
du
wirst schonen
er/sie/es
wird schonen
wir
werden schonen
ihr
werdet schonen
sie/Sie
werden schonen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschont haben
du
wirst geschont haben
er/sie/es
wird geschont haben
wir
werden geschont haben
ihr
werdet geschont haben
sie/Sie
werden geschont haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schönen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schone
du
schonest
er/sie/es
schone
wir
schonen
ihr
schonet
sie/Sie
schonen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschont
du
habest geschont
er/sie/es
habe geschont
wir
haben geschont
ihr
habet geschont
sie/Sie
haben geschont
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schonen
du
werdest schonen
er/sie/es
werde schonen
wir
werden schonen
ihr
werdet schonen
sie/Sie
werden schonen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschont haben
du
werdest geschont haben
er/sie/es
werde geschont haben
wir
werden geschont haben
ihr
werdet geschont haben
sie/Sie
werden geschont haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schonte
du
schontest
er/sie/es
schonte
wir
schonten
ihr
schontet
sie/Sie
schonten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschont
du
hättest geschont
er/sie/es
hätte geschont
wir
hätten geschont
ihr
hättet geschont
sie/Sie
hätten geschont
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schonen
du
würdest schonen
er/sie/es
würde schonen
wir
würden schonen
ihr
würdet schonen
sie/Sie
würden schonen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschont haben
du
würdest geschont haben
er/sie/es
würde geschont haben
wir
würden geschont haben
ihr
würdet geschont haben
sie/Sie
würden geschont haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schönen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schone; schon
ihr
schont
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schönen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
