Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
sorge
du
sorgst
er/sie/es
sorgt
wir
sorgen
ihr
sorgt
sie/Sie
sorgen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
sorgte
du
sorgtest
er/sie/es
sorgte
wir
sorgten
ihr
sorgtet
sie/Sie
sorgten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gesorgt
du
hast gesorgt
er/sie/es
hat gesorgt
wir
haben gesorgt
ihr
habt gesorgt
sie/Sie
haben gesorgt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gesorgt
du
hattest gesorgt
er/sie/es
hatte gesorgt
wir
hatten gesorgt
ihr
hattet gesorgt
sie/Sie
hatten gesorgt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde sorgen
du
wirst sorgen
er/sie/es
wird sorgen
wir
werden sorgen
ihr
werdet sorgen
sie/Sie
werden sorgen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gesorgt haben
du
wirst gesorgt haben
er/sie/es
wird gesorgt haben
wir
werden gesorgt haben
ihr
werdet gesorgt haben
sie/Sie
werden gesorgt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [sorgen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
sorge
du
sorgest
er/sie/es
sorge
wir
sorgen
ihr
sorget
sie/Sie
sorgen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gesorgt
du
habest gesorgt
er/sie/es
habe gesorgt
wir
haben gesorgt
ihr
habet gesorgt
sie/Sie
haben gesorgt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde sorgen
du
werdest sorgen
er/sie/es
werde sorgen
wir
werden sorgen
ihr
werdet sorgen
sie/Sie
werden sorgen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gesorgt haben
du
werdest gesorgt haben
er/sie/es
werde gesorgt haben
wir
werden gesorgt haben
ihr
werdet gesorgt haben
sie/Sie
werden gesorgt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
sorgte
du
sorgtest
er/sie/es
sorgte
wir
sorgten
ihr
sorgtet
sie/Sie
sorgten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gesorgt
du
hättest gesorgt
er/sie/es
hätte gesorgt
wir
hätten gesorgt
ihr
hättet gesorgt
sie/Sie
hätten gesorgt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde sorgen
du
würdest sorgen
er/sie/es
würde sorgen
wir
würden sorgen
ihr
würdet sorgen
sie/Sie
würden sorgen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gesorgt haben
du
würdest gesorgt haben
er/sie/es
würde gesorgt haben
wir
würden gesorgt haben
ihr
würdet gesorgt haben
sie/Sie
würden gesorgt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [sorgen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
sorge; sorg
ihr
sorgt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [sorgen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
