Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stopfe
du
stopfst
er/sie/es
stopft
wir
stopfen
ihr
stopft
sie/Sie
stopfen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stopfte
du
stopftest
er/sie/es
stopfte
wir
stopften
ihr
stopftet
sie/Sie
stopften
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestopft
du
hast gestopft
er/sie/es
hat gestopft
wir
haben gestopft
ihr
habt gestopft
sie/Sie
haben gestopft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestopft
du
hattest gestopft
er/sie/es
hatte gestopft
wir
hatten gestopft
ihr
hattet gestopft
sie/Sie
hatten gestopft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stopfen
du
wirst stopfen
er/sie/es
wird stopfen
wir
werden stopfen
ihr
werdet stopfen
sie/Sie
werden stopfen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestopft haben
du
wirst gestopft haben
er/sie/es
wird gestopft haben
wir
werden gestopft haben
ihr
werdet gestopft haben
sie/Sie
werden gestopft haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [stopfen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stopfe
du
stopfest
er/sie/es
stopfe
wir
stopfen
ihr
stopfet
sie/Sie
stopfen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestopft
du
habest gestopft
er/sie/es
habe gestopft
wir
haben gestopft
ihr
habet gestopft
sie/Sie
haben gestopft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stopfen
du
werdest stopfen
er/sie/es
werde stopfen
wir
werden stopfen
ihr
werdet stopfen
sie/Sie
werden stopfen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestopft haben
du
werdest gestopft haben
er/sie/es
werde gestopft haben
wir
werden gestopft haben
ihr
werdet gestopft haben
sie/Sie
werden gestopft haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stopfte
du
stopftest
er/sie/es
stopfte
wir
stopften
ihr
stopftet
sie/Sie
stopften
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestopft
du
hättest gestopft
er/sie/es
hätte gestopft
wir
hätten gestopft
ihr
hättet gestopft
sie/Sie
hätten gestopft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stopfen
du
würdest stopfen
er/sie/es
würde stopfen
wir
würden stopfen
ihr
würdet stopfen
sie/Sie
würden stopfen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestopft haben
du
würdest gestopft haben
er/sie/es
würde gestopft haben
wir
würden gestopft haben
ihr
würdet gestopft haben
sie/Sie
würden gestopft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [stopfen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stopfe; stopf
ihr
stopft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [stopfen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);