Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stoppe
du
stoppst
er/sie/es
stoppt
wir
stoppen
ihr
stoppt
sie/Sie
stoppen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stoppte
du
stopptest
er/sie/es
stoppte
wir
stoppten
ihr
stopptet
sie/Sie
stoppten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestoppt
du
hast gestoppt
er/sie/es
hat gestoppt
wir
haben gestoppt
ihr
habt gestoppt
sie/Sie
haben gestoppt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestoppt
du
hattest gestoppt
er/sie/es
hatte gestoppt
wir
hatten gestoppt
ihr
hattet gestoppt
sie/Sie
hatten gestoppt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stoppen
du
wirst stoppen
er/sie/es
wird stoppen
wir
werden stoppen
ihr
werdet stoppen
sie/Sie
werden stoppen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestoppt haben
du
wirst gestoppt haben
er/sie/es
wird gestoppt haben
wir
werden gestoppt haben
ihr
werdet gestoppt haben
sie/Sie
werden gestoppt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [stoppen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stoppe
du
stoppest
er/sie/es
stoppe
wir
stoppen
ihr
stoppet
sie/Sie
stoppen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestoppt
du
habest gestoppt
er/sie/es
habe gestoppt
wir
haben gestoppt
ihr
habet gestoppt
sie/Sie
haben gestoppt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stoppen
du
werdest stoppen
er/sie/es
werde stoppen
wir
werden stoppen
ihr
werdet stoppen
sie/Sie
werden stoppen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestoppt haben
du
werdest gestoppt haben
er/sie/es
werde gestoppt haben
wir
werden gestoppt haben
ihr
werdet gestoppt haben
sie/Sie
werden gestoppt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stoppte
du
stopptest
er/sie/es
stoppte
wir
stoppten
ihr
stopptet
sie/Sie
stoppten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestoppt
du
hättest gestoppt
er/sie/es
hätte gestoppt
wir
hätten gestoppt
ihr
hättet gestoppt
sie/Sie
hätten gestoppt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stoppen
du
würdest stoppen
er/sie/es
würde stoppen
wir
würden stoppen
ihr
würdet stoppen
sie/Sie
würden stoppen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestoppt haben
du
würdest gestoppt haben
er/sie/es
würde gestoppt haben
wir
würden gestoppt haben
ihr
würdet gestoppt haben
sie/Sie
würden gestoppt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [stoppen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stoppe; stopp
ihr
stoppt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [stoppen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);