Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
strafe
du
strafst
er/sie/es
straft
wir
strafen
ihr
straft
sie/Sie
strafen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
strafte
du
straftest
er/sie/es
strafte
wir
straften
ihr
straftet
sie/Sie
straften
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestraft
du
hast gestraft
er/sie/es
hat gestraft
wir
haben gestraft
ihr
habt gestraft
sie/Sie
haben gestraft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestraft
du
hattest gestraft
er/sie/es
hatte gestraft
wir
hatten gestraft
ihr
hattet gestraft
sie/Sie
hatten gestraft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde strafen
du
wirst strafen
er/sie/es
wird strafen
wir
werden strafen
ihr
werdet strafen
sie/Sie
werden strafen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestraft haben
du
wirst gestraft haben
er/sie/es
wird gestraft haben
wir
werden gestraft haben
ihr
werdet gestraft haben
sie/Sie
werden gestraft haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [strafen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
strafe
du
strafest
er/sie/es
strafe
wir
strafen
ihr
strafet
sie/Sie
strafen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestraft
du
habest gestraft
er/sie/es
habe gestraft
wir
haben gestraft
ihr
habet gestraft
sie/Sie
haben gestraft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde strafen
du
werdest strafen
er/sie/es
werde strafen
wir
werden strafen
ihr
werdet strafen
sie/Sie
werden strafen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestraft haben
du
werdest gestraft haben
er/sie/es
werde gestraft haben
wir
werden gestraft haben
ihr
werdet gestraft haben
sie/Sie
werden gestraft haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
strafte
du
straftest
er/sie/es
strafte
wir
straften
ihr
straftet
sie/Sie
straften
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestraft
du
hättest gestraft
er/sie/es
hätte gestraft
wir
hätten gestraft
ihr
hättet gestraft
sie/Sie
hätten gestraft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde strafen
du
würdest strafen
er/sie/es
würde strafen
wir
würden strafen
ihr
würdet strafen
sie/Sie
würden strafen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestraft haben
du
würdest gestraft haben
er/sie/es
würde gestraft haben
wir
würden gestraft haben
ihr
würdet gestraft haben
sie/Sie
würden gestraft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [strafen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
strafe; straf
ihr
straft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [strafen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
