Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stunde
du
stundest
er/sie/es
stundet
wir
stunden
ihr
stundet
sie/Sie
stunden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stundete
du
stundetest
er/sie/es
stundete
wir
stundeten
ihr
stundetet
sie/Sie
stundeten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestundet
du
hast gestundet
er/sie/es
hat gestundet
wir
haben gestundet
ihr
habt gestundet
sie/Sie
haben gestundet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestundet
du
hattest gestundet
er/sie/es
hatte gestundet
wir
hatten gestundet
ihr
hattet gestundet
sie/Sie
hatten gestundet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stunden
du
wirst stunden
er/sie/es
wird stunden
wir
werden stunden
ihr
werdet stunden
sie/Sie
werden stunden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestundet haben
du
wirst gestundet haben
er/sie/es
wird gestundet haben
wir
werden gestundet haben
ihr
werdet gestundet haben
sie/Sie
werden gestundet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [stunden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stunde
du
stundest
er/sie/es
stunde
wir
stunden
ihr
stundet
sie/Sie
stunden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestundet
du
habest gestundet
er/sie/es
habe gestundet
wir
haben gestundet
ihr
habet gestundet
sie/Sie
haben gestundet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stunden
du
werdest stunden
er/sie/es
werde stunden
wir
werden stunden
ihr
werdet stunden
sie/Sie
werden stunden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestundet haben
du
werdest gestundet haben
er/sie/es
werde gestundet haben
wir
werden gestundet haben
ihr
werdet gestundet haben
sie/Sie
werden gestundet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stundete
du
stundetest
er/sie/es
stundete
wir
stundeten
ihr
stundetet
sie/Sie
stundeten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestundet
du
hättest gestundet
er/sie/es
hätte gestundet
wir
hätten gestundet
ihr
hättet gestundet
sie/Sie
hätten gestundet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stunden
du
würdest stunden
er/sie/es
würde stunden
wir
würden stunden
ihr
würdet stunden
sie/Sie
würden stunden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestundet haben
du
würdest gestundet haben
er/sie/es
würde gestundet haben
wir
würden gestundet haben
ihr
würdet gestundet haben
sie/Sie
würden gestundet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [stunden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stunde; stund
ihr
stundet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [stunden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);