Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
überrasche
du
überraschst
er/sie/es
überrascht
wir
überraschen
ihr
überrascht
sie/Sie
überraschen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
überraschte
du
überraschtest
er/sie/es
überraschte
wir
überraschten
ihr
überraschtet
sie/Sie
überraschten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe überrascht
du
hast überrascht
er/sie/es
hat überrascht
wir
haben überrascht
ihr
habt überrascht
sie/Sie
haben überrascht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte überrascht
du
hattest überrascht
er/sie/es
hatte überrascht
wir
hatten überrascht
ihr
hattet überrascht
sie/Sie
hatten überrascht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde überraschen
du
wirst überraschen
er/sie/es
wird überraschen
wir
werden überraschen
ihr
werdet überraschen
sie/Sie
werden überraschen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde überrascht haben
du
wirst überrascht haben
er/sie/es
wird überrascht haben
wir
werden überrascht haben
ihr
werdet überrascht haben
sie/Sie
werden überrascht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [überraschen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
überrasche
du
überraschest
er/sie/es
überrasche
wir
überraschen
ihr
überraschet
sie/Sie
überraschen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe überrascht
du
habest überrascht
er/sie/es
habe überrascht
wir
haben überrascht
ihr
habet überrascht
sie/Sie
haben überrascht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde überraschen
du
werdest überraschen
er/sie/es
werde überraschen
wir
werden überraschen
ihr
werdet überraschen
sie/Sie
werden überraschen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde überrascht haben
du
werdest überrascht haben
er/sie/es
werde überrascht haben
wir
werden überrascht haben
ihr
werdet überrascht haben
sie/Sie
werden überrascht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
überraschte
du
überraschtest
er/sie/es
überraschte
wir
überraschten
ihr
überraschtet
sie/Sie
überraschten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte überrascht
du
hättest überrascht
er/sie/es
hätte überrascht
wir
hätten überrascht
ihr
hättet überrascht
sie/Sie
hätten überrascht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde überraschen
du
würdest überraschen
er/sie/es
würde überraschen
wir
würden überraschen
ihr
würdet überraschen
sie/Sie
würden überraschen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde überrascht haben
du
würdest überrascht haben
er/sie/es
würde überrascht haben
wir
würden überrascht haben
ihr
würdet überrascht haben
sie/Sie
würden überrascht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [überraschen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
überrasche; überrasch
ihr
überrascht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [überraschen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
