Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verbleibe
du
verbleibst
er/sie/es
verbleibt
wir
verbleiben
ihr
verbleibt
sie/Sie
verbleiben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verblieb
du
verbliebst
er/sie/es
verblieb
wir
verblieben
ihr
verbliebt
sie/Sie
verblieben
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin verblieben
du
bist verblieben
er/sie/es
ist verblieben
wir
sind verblieben
ihr
seid verblieben
sie/Sie
sind verblieben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war verblieben
du
warst verblieben
er/sie/es
war verblieben
wir
waren verblieben
ihr
wart verblieben
sie/Sie
waren verblieben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verbleiben
du
wirst verbleiben
er/sie/es
wird verbleiben
wir
werden verbleiben
ihr
werdet verbleiben
sie/Sie
werden verbleiben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verblieben sein
du
wirst verblieben sein
er/sie/es
wird verblieben sein
wir
werden verblieben sein
ihr
werdet verblieben sein
sie/Sie
werden verblieben sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verbleiben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verbleibe
du
verbleibest
er/sie/es
verbleibe
wir
verbleiben
ihr
verbleibet
sie/Sie
verbleiben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei verblieben
du
seiest verblieben; seist verblieben
er/sie/es
sei verblieben
wir
seien verblieben
ihr
seiet verblieben
sie/Sie
seien verblieben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verbleiben
du
werdest verbleiben
er/sie/es
werde verbleiben
wir
werden verbleiben
ihr
werdet verbleiben
sie/Sie
werden verbleiben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verblieben sein
du
werdest verblieben sein
er/sie/es
werde verblieben sein
wir
werden verblieben sein
ihr
werdet verblieben sein
sie/Sie
werden verblieben sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verbliebe
du
verbliebest
er/sie/es
verbliebe
wir
verblieben
ihr
verbliebet
sie/Sie
verblieben
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre verblieben
du
wärest verblieben
er/sie/es
wäre verblieben
wir
wären verblieben
ihr
wäret verblieben
sie/Sie
wären verblieben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verbleiben
du
würdest verbleiben
er/sie/es
würde verbleiben
wir
würden verbleiben
ihr
würdet verbleiben
sie/Sie
würden verbleiben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verblieben sein
du
würdest verblieben sein
er/sie/es
würde verblieben sein
wir
würden verblieben sein
ihr
würdet verblieben sein
sie/Sie
würden verblieben sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verbleiben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verbleibe; verbleib
ihr
verbleibt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verbleiben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
