Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verführe
du
verführst
er/sie/es
verführt
wir
verführen
ihr
verführt
sie/Sie
verführen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verführte
du
verführtest
er/sie/es
verführte
wir
verführten
ihr
verführtet
sie/Sie
verführten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verführt
du
hast verführt
er/sie/es
hat verführt
wir
haben verführt
ihr
habt verführt
sie/Sie
haben verführt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verführt
du
hattest verführt
er/sie/es
hatte verführt
wir
hatten verführt
ihr
hattet verführt
sie/Sie
hatten verführt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verführen
du
wirst verführen
er/sie/es
wird verführen
wir
werden verführen
ihr
werdet verführen
sie/Sie
werden verführen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verführt haben
du
wirst verführt haben
er/sie/es
wird verführt haben
wir
werden verführt haben
ihr
werdet verführt haben
sie/Sie
werden verführt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verführen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verführe
du
verführest
er/sie/es
verführe
wir
verführen
ihr
verführet
sie/Sie
verführen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verführt
du
habest verführt
er/sie/es
habe verführt
wir
haben verführt
ihr
habet verführt
sie/Sie
haben verführt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verführen
du
werdest verführen
er/sie/es
werde verführen
wir
werden verführen
ihr
werdet verführen
sie/Sie
werden verführen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verführt haben
du
werdest verführt haben
er/sie/es
werde verführt haben
wir
werden verführt haben
ihr
werdet verführt haben
sie/Sie
werden verführt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verführte
du
verführtest
er/sie/es
verführte
wir
verführten
ihr
verführtet
sie/Sie
verführten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verführt
du
hättest verführt
er/sie/es
hätte verführt
wir
hätten verführt
ihr
hättet verführt
sie/Sie
hätten verführt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verführen
du
würdest verführen
er/sie/es
würde verführen
wir
würden verführen
ihr
würdet verführen
sie/Sie
würden verführen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verführt haben
du
würdest verführt haben
er/sie/es
würde verführt haben
wir
würden verführt haben
ihr
würdet verführt haben
sie/Sie
würden verführt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verführen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verführe; verführ
ihr
verführt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verführen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
