Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verhandle; verhandele
du
verhandelst
er/sie/es
verhandelt
wir
verhandeln
ihr
verhandelt
sie/Sie
verhandeln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verhandelte
du
verhandeltest
er/sie/es
verhandelte
wir
verhandelten
ihr
verhandeltet
sie/Sie
verhandelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verhandelt
du
hast verhandelt
er/sie/es
hat verhandelt
wir
haben verhandelt
ihr
habt verhandelt
sie/Sie
haben verhandelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verhandelt
du
hattest verhandelt
er/sie/es
hatte verhandelt
wir
hatten verhandelt
ihr
hattet verhandelt
sie/Sie
hatten verhandelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verhandeln
du
wirst verhandeln
er/sie/es
wird verhandeln
wir
werden verhandeln
ihr
werdet verhandeln
sie/Sie
werden verhandeln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verhandelt haben
du
wirst verhandelt haben
er/sie/es
wird verhandelt haben
wir
werden verhandelt haben
ihr
werdet verhandelt haben
sie/Sie
werden verhandelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verhandeln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verhandle; verhandele
du
verhandelst
er/sie/es
verhandle; verhandele
wir
verhandeln
ihr
verhandelt
sie/Sie
verhandeln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verhandelt
du
habest verhandelt
er/sie/es
habe verhandelt
wir
haben verhandelt
ihr
habet verhandelt
sie/Sie
haben verhandelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verhandeln
du
werdest verhandeln
er/sie/es
werde verhandeln
wir
werden verhandeln
ihr
werdet verhandeln
sie/Sie
werden verhandeln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verhandelt haben
du
werdest verhandelt haben
er/sie/es
werde verhandelt haben
wir
werden verhandelt haben
ihr
werdet verhandelt haben
sie/Sie
werden verhandelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verhandelte
du
verhandeltest
er/sie/es
verhandelte
wir
verhandelten
ihr
verhandeltet
sie/Sie
verhandelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verhandelt
du
hättest verhandelt
er/sie/es
hätte verhandelt
wir
hätten verhandelt
ihr
hättet verhandelt
sie/Sie
hätten verhandelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verhandeln
du
würdest verhandeln
er/sie/es
würde verhandeln
wir
würden verhandeln
ihr
würdet verhandeln
sie/Sie
würden verhandeln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verhandelt haben
du
würdest verhandelt haben
er/sie/es
würde verhandelt haben
wir
würden verhandelt haben
ihr
würdet verhandelt haben
sie/Sie
würden verhandelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verhandeln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verhandle; verhandele
ihr
verhandelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verhandeln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
