Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verlängere
du
verlängerst
er/sie/es
verlängert
wir
verlängern
ihr
verlängert
sie/Sie
verlängern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verlängerte
du
verlängertest
er/sie/es
verlängerte
wir
verlängerten
ihr
verlängertet
sie/Sie
verlängerten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verlängert
du
hast verlängert
er/sie/es
hat verlängert
wir
haben verlängert
ihr
habt verlängert
sie/Sie
haben verlängert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verlängert
du
hattest verlängert
er/sie/es
hatte verlängert
wir
hatten verlängert
ihr
hattet verlängert
sie/Sie
hatten verlängert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verlängern
du
wirst verlängern
er/sie/es
wird verlängern
wir
werden verlängern
ihr
werdet verlängern
sie/Sie
werden verlängern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verlängert haben
du
wirst verlängert haben
er/sie/es
wird verlängert haben
wir
werden verlängert haben
ihr
werdet verlängert haben
sie/Sie
werden verlängert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verlängern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verlängere
du
verlängerst
er/sie/es
verlängere
wir
verlängern
ihr
verlängert
sie/Sie
verlängern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verlängert
du
habest verlängert
er/sie/es
habe verlängert
wir
haben verlängert
ihr
habet verlängert
sie/Sie
haben verlängert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verlängern
du
werdest verlängern
er/sie/es
werde verlängern
wir
werden verlängern
ihr
werdet verlängern
sie/Sie
werden verlängern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verlängert haben
du
werdest verlängert haben
er/sie/es
werde verlängert haben
wir
werden verlängert haben
ihr
werdet verlängert haben
sie/Sie
werden verlängert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verlängerte
du
verlängertest
er/sie/es
verlängerte
wir
verlängerten
ihr
verlängertet
sie/Sie
verlängerten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verlängert
du
hättest verlängert
er/sie/es
hätte verlängert
wir
hätten verlängert
ihr
hättet verlängert
sie/Sie
hätten verlängert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verlängern
du
würdest verlängern
er/sie/es
würde verlängern
wir
würden verlängern
ihr
würdet verlängern
sie/Sie
würden verlängern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verlängert haben
du
würdest verlängert haben
er/sie/es
würde verlängert haben
wir
würden verlängert haben
ihr
würdet verlängert haben
sie/Sie
würden verlängert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verlängern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verlängere
ihr
verlängert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verlängern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
