Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verlege
du
verlegst
er/sie/es
verlegt
wir
verlegen
ihr
verlegt
sie/Sie
verlegen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verlegte
du
verlegtest
er/sie/es
verlegte
wir
verlegten
ihr
verlegtet
sie/Sie
verlegten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verlegt
du
hast verlegt
er/sie/es
hat verlegt
wir
haben verlegt
ihr
habt verlegt
sie/Sie
haben verlegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verlegt
du
hattest verlegt
er/sie/es
hatte verlegt
wir
hatten verlegt
ihr
hattet verlegt
sie/Sie
hatten verlegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verlegen
du
wirst verlegen
er/sie/es
wird verlegen
wir
werden verlegen
ihr
werdet verlegen
sie/Sie
werden verlegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verlegt haben
du
wirst verlegt haben
er/sie/es
wird verlegt haben
wir
werden verlegt haben
ihr
werdet verlegt haben
sie/Sie
werden verlegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verlegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verlege
du
verlegest
er/sie/es
verlege
wir
verlegen
ihr
verleget
sie/Sie
verlegen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verlegt
du
habest verlegt
er/sie/es
habe verlegt
wir
haben verlegt
ihr
habet verlegt
sie/Sie
haben verlegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verlegen
du
werdest verlegen
er/sie/es
werde verlegen
wir
werden verlegen
ihr
werdet verlegen
sie/Sie
werden verlegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verlegt haben
du
werdest verlegt haben
er/sie/es
werde verlegt haben
wir
werden verlegt haben
ihr
werdet verlegt haben
sie/Sie
werden verlegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verlegte
du
verlegtest
er/sie/es
verlegte
wir
verlegten
ihr
verlegtet
sie/Sie
verlegten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verlegt
du
hättest verlegt
er/sie/es
hätte verlegt
wir
hätten verlegt
ihr
hättet verlegt
sie/Sie
hätten verlegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verlegen
du
würdest verlegen
er/sie/es
würde verlegen
wir
würden verlegen
ihr
würdet verlegen
sie/Sie
würden verlegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verlegt haben
du
würdest verlegt haben
er/sie/es
würde verlegt haben
wir
würden verlegt haben
ihr
würdet verlegt haben
sie/Sie
würden verlegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verlegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verlege; verleg
ihr
verlegt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verlegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);