Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
versage
du
versagst
er/sie/es
versagt
wir
versagen
ihr
versagt
sie/Sie
versagen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
versagte
du
versagtest
er/sie/es
versagte
wir
versagten
ihr
versagtet
sie/Sie
versagten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe versagt
du
hast versagt
er/sie/es
hat versagt
wir
haben versagt
ihr
habt versagt
sie/Sie
haben versagt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte versagt
du
hattest versagt
er/sie/es
hatte versagt
wir
hatten versagt
ihr
hattet versagt
sie/Sie
hatten versagt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde versagen
du
wirst versagen
er/sie/es
wird versagen
wir
werden versagen
ihr
werdet versagen
sie/Sie
werden versagen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde versagt haben
du
wirst versagt haben
er/sie/es
wird versagt haben
wir
werden versagt haben
ihr
werdet versagt haben
sie/Sie
werden versagt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [versagen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
versage
du
versagest
er/sie/es
versage
wir
versagen
ihr
versaget
sie/Sie
versagen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe versagt
du
habest versagt
er/sie/es
habe versagt
wir
haben versagt
ihr
habet versagt
sie/Sie
haben versagt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde versagen
du
werdest versagen
er/sie/es
werde versagen
wir
werden versagen
ihr
werdet versagen
sie/Sie
werden versagen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde versagt haben
du
werdest versagt haben
er/sie/es
werde versagt haben
wir
werden versagt haben
ihr
werdet versagt haben
sie/Sie
werden versagt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
versagte
du
versagtest
er/sie/es
versagte
wir
versagten
ihr
versagtet
sie/Sie
versagten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte versagt
du
hättest versagt
er/sie/es
hätte versagt
wir
hätten versagt
ihr
hättet versagt
sie/Sie
hätten versagt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde versagen
du
würdest versagen
er/sie/es
würde versagen
wir
würden versagen
ihr
würdet versagen
sie/Sie
würden versagen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde versagt haben
du
würdest versagt haben
er/sie/es
würde versagt haben
wir
würden versagt haben
ihr
würdet versagt haben
sie/Sie
würden versagt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [versagen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
versage; versag
ihr
versagt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [versagen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
