Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gebe voraus
du
gibst voraus
er/sie/es
gibt voraus
wir
geben voraus
ihr
gebt voraus
sie/Sie
geben voraus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
gab voraus
du
gabst voraus
er/sie/es
gab voraus
wir
gaben voraus
ihr
gabt voraus
sie/Sie
gaben voraus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorausgegeben
du
hast vorausgegeben
er/sie/es
hat vorausgegeben
wir
haben vorausgegeben
ihr
habt vorausgegeben
sie/Sie
haben vorausgegeben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorausgegeben
du
hattest vorausgegeben
er/sie/es
hatte vorausgegeben
wir
hatten vorausgegeben
ihr
hattet vorausgegeben
sie/Sie
hatten vorausgegeben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorausgeben
du
wirst vorausgeben
er/sie/es
wird vorausgeben
wir
werden vorausgeben
ihr
werdet vorausgeben
sie/Sie
werden vorausgeben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorausgegeben haben
du
wirst vorausgegeben haben
er/sie/es
wird vorausgegeben haben
wir
werden vorausgegeben haben
ihr
werdet vorausgegeben haben
sie/Sie
werden vorausgegeben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorausgeben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gebe voraus
du
gebest voraus
er/sie/es
gebe voraus
wir
geben voraus
ihr
gebet voraus
sie/Sie
geben voraus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorausgegeben
du
habest vorausgegeben
er/sie/es
habe vorausgegeben
wir
haben vorausgegeben
ihr
habet vorausgegeben
sie/Sie
haben vorausgegeben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorausgeben
du
werdest vorausgeben
er/sie/es
werde vorausgeben
wir
werden vorausgeben
ihr
werdet vorausgeben
sie/Sie
werden vorausgeben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorausgegeben haben
du
werdest vorausgegeben haben
er/sie/es
werde vorausgegeben haben
wir
werden vorausgegeben haben
ihr
werdet vorausgegeben haben
sie/Sie
werden vorausgegeben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gäbe voraus
du
gäbest voraus; gäbst voraus
er/sie/es
gäbe voraus
wir
gäben voraus
ihr
gäbet voraus; gäbt voraus
sie/Sie
gäben voraus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorausgegeben
du
hättest vorausgegeben
er/sie/es
hätte vorausgegeben
wir
hätten vorausgegeben
ihr
hättet vorausgegeben
sie/Sie
hätten vorausgegeben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorausgeben
du
würdest vorausgeben
er/sie/es
würde vorausgeben
wir
würden vorausgeben
ihr
würdet vorausgeben
sie/Sie
würden vorausgeben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorausgegeben haben
du
würdest vorausgegeben haben
er/sie/es
würde vorausgegeben haben
wir
würden vorausgegeben haben
ihr
würdet vorausgegeben haben
sie/Sie
würden vorausgegeben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorausgeben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gib voraus
ihr
gebt voraus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorausgeben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
