Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bringe vor
du
bringst vor
er/sie/es
bringt vor
wir
bringen vor
ihr
bringt vor
sie/Sie
bringen vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
brachte vor
du
brachtest vor
er/sie/es
brachte vor
wir
brachten vor
ihr
brachtet vor
sie/Sie
brachten vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgebracht
du
hast vorgebracht
er/sie/es
hat vorgebracht
wir
haben vorgebracht
ihr
habt vorgebracht
sie/Sie
haben vorgebracht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgebracht
du
hattest vorgebracht
er/sie/es
hatte vorgebracht
wir
hatten vorgebracht
ihr
hattet vorgebracht
sie/Sie
hatten vorgebracht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorbringen
du
wirst vorbringen
er/sie/es
wird vorbringen
wir
werden vorbringen
ihr
werdet vorbringen
sie/Sie
werden vorbringen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgebracht haben
du
wirst vorgebracht haben
er/sie/es
wird vorgebracht haben
wir
werden vorgebracht haben
ihr
werdet vorgebracht haben
sie/Sie
werden vorgebracht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorbringen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bringe vor
du
bringest vor
er/sie/es
bringe vor
wir
bringen vor
ihr
bringet vor
sie/Sie
bringen vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgebracht
du
habest vorgebracht
er/sie/es
habe vorgebracht
wir
haben vorgebracht
ihr
habet vorgebracht
sie/Sie
haben vorgebracht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorbringen
du
werdest vorbringen
er/sie/es
werde vorbringen
wir
werden vorbringen
ihr
werdet vorbringen
sie/Sie
werden vorbringen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgebracht haben
du
werdest vorgebracht haben
er/sie/es
werde vorgebracht haben
wir
werden vorgebracht haben
ihr
werdet vorgebracht haben
sie/Sie
werden vorgebracht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
brächte vor
du
brächtest vor
er/sie/es
brächte vor
wir
brächten vor
ihr
brächtet vor
sie/Sie
brächten vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgebracht
du
hättest vorgebracht
er/sie/es
hätte vorgebracht
wir
hätten vorgebracht
ihr
hättet vorgebracht
sie/Sie
hätten vorgebracht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorbringen
du
würdest vorbringen
er/sie/es
würde vorbringen
wir
würden vorbringen
ihr
würdet vorbringen
sie/Sie
würden vorbringen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgebracht haben
du
würdest vorgebracht haben
er/sie/es
würde vorgebracht haben
wir
würden vorgebracht haben
ihr
würdet vorgebracht haben
sie/Sie
würden vorgebracht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorbringen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bringe vor; bring vor
ihr
bringt vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorbringen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
