Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stehe vor
du
stehst vor
er/sie/es
steht vor
wir
stehen vor
ihr
steht vor
sie/Sie
stehen vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stand vor
du
standest vor; standst vor
er/sie/es
stand vor
wir
standen vor
ihr
standet vor
sie/Sie
standen vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgestanden
du
hast vorgestanden
er/sie/es
hat vorgestanden
wir
haben vorgestanden
ihr
habt vorgestanden
sie/Sie
haben vorgestanden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgestanden
du
hattest vorgestanden
er/sie/es
hatte vorgestanden
wir
hatten vorgestanden
ihr
hattet vorgestanden
sie/Sie
hatten vorgestanden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorstehen
du
wirst vorstehen
er/sie/es
wird vorstehen
wir
werden vorstehen
ihr
werdet vorstehen
sie/Sie
werden vorstehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgestanden haben
du
wirst vorgestanden haben
er/sie/es
wird vorgestanden haben
wir
werden vorgestanden haben
ihr
werdet vorgestanden haben
sie/Sie
werden vorgestanden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorstehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stehe vor
du
stehest vor
er/sie/es
stehe vor
wir
stehen vor
ihr
stehet vor
sie/Sie
stehen vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgestanden
du
habest vorgestanden
er/sie/es
habe vorgestanden
wir
haben vorgestanden
ihr
habet vorgestanden
sie/Sie
haben vorgestanden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorstehen
du
werdest vorstehen
er/sie/es
werde vorstehen
wir
werden vorstehen
ihr
werdet vorstehen
sie/Sie
werden vorstehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgestanden haben
du
werdest vorgestanden haben
er/sie/es
werde vorgestanden haben
wir
werden vorgestanden haben
ihr
werdet vorgestanden haben
sie/Sie
werden vorgestanden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stünde vor; stände vor
du
stündest vor; ständest vor
er/sie/es
stünde vor; stände vor
wir
stünden vor; ständen vor
ihr
stündet vor; ständet vor
sie/Sie
stünden vor; ständen vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgestanden
du
hättest vorgestanden
er/sie/es
hätte vorgestanden
wir
hätten vorgestanden
ihr
hättet vorgestanden
sie/Sie
hätten vorgestanden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorstehen
du
würdest vorstehen
er/sie/es
würde vorstehen
wir
würden vorstehen
ihr
würdet vorstehen
sie/Sie
würden vorstehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgestanden haben
du
würdest vorgestanden haben
er/sie/es
würde vorgestanden haben
wir
würden vorgestanden haben
ihr
würdet vorgestanden haben
sie/Sie
würden vorgestanden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorstehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stehe vor; steh vor
ihr
steht vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorstehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
