Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
weite
du
weitest
er/sie/es
weitet
wir
weiten
ihr
weitet
sie/Sie
weiten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
weitete
du
weitetest
er/sie/es
weitete
wir
weiteten
ihr
weitetet
sie/Sie
weiteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geweitet
du
hast geweitet
er/sie/es
hat geweitet
wir
haben geweitet
ihr
habt geweitet
sie/Sie
haben geweitet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geweitet
du
hattest geweitet
er/sie/es
hatte geweitet
wir
hatten geweitet
ihr
hattet geweitet
sie/Sie
hatten geweitet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde weiten
du
wirst weiten
er/sie/es
wird weiten
wir
werden weiten
ihr
werdet weiten
sie/Sie
werden weiten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geweitet haben
du
wirst geweitet haben
er/sie/es
wird geweitet haben
wir
werden geweitet haben
ihr
werdet geweitet haben
sie/Sie
werden geweitet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [weiten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
weite
du
weitest
er/sie/es
weite
wir
weiten
ihr
weitet
sie/Sie
weiten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geweitet
du
habest geweitet
er/sie/es
habe geweitet
wir
haben geweitet
ihr
habet geweitet
sie/Sie
haben geweitet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde weiten
du
werdest weiten
er/sie/es
werde weiten
wir
werden weiten
ihr
werdet weiten
sie/Sie
werden weiten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geweitet haben
du
werdest geweitet haben
er/sie/es
werde geweitet haben
wir
werden geweitet haben
ihr
werdet geweitet haben
sie/Sie
werden geweitet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
weitete
du
weitetest
er/sie/es
weitete
wir
weiteten
ihr
weitetet
sie/Sie
weiteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geweitet
du
hättest geweitet
er/sie/es
hätte geweitet
wir
hätten geweitet
ihr
hättet geweitet
sie/Sie
hätten geweitet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde weiten
du
würdest weiten
er/sie/es
würde weiten
wir
würden weiten
ihr
würdet weiten
sie/Sie
würden weiten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geweitet haben
du
würdest geweitet haben
er/sie/es
würde geweitet haben
wir
würden geweitet haben
ihr
würdet geweitet haben
sie/Sie
würden geweitet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [weiten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
weite; weit
ihr
weitet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [weiten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
