Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
werke
du
werkst
er/sie/es
werkt
wir
werken
ihr
werkt
sie/Sie
werken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
werkte
du
werktest
er/sie/es
werkte
wir
werkten
ihr
werktet
sie/Sie
werkten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gewerkt
du
hast gewerkt
er/sie/es
hat gewerkt
wir
haben gewerkt
ihr
habt gewerkt
sie/Sie
haben gewerkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gewerkt
du
hattest gewerkt
er/sie/es
hatte gewerkt
wir
hatten gewerkt
ihr
hattet gewerkt
sie/Sie
hatten gewerkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde werken
du
wirst werken
er/sie/es
wird werken
wir
werden werken
ihr
werdet werken
sie/Sie
werden werken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gewerkt haben
du
wirst gewerkt haben
er/sie/es
wird gewerkt haben
wir
werden gewerkt haben
ihr
werdet gewerkt haben
sie/Sie
werden gewerkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [werken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
werke
du
werkest
er/sie/es
werke
wir
werken
ihr
werket
sie/Sie
werken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gewerkt
du
habest gewerkt
er/sie/es
habe gewerkt
wir
haben gewerkt
ihr
habet gewerkt
sie/Sie
haben gewerkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde werken
du
werdest werken
er/sie/es
werde werken
wir
werden werken
ihr
werdet werken
sie/Sie
werden werken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gewerkt haben
du
werdest gewerkt haben
er/sie/es
werde gewerkt haben
wir
werden gewerkt haben
ihr
werdet gewerkt haben
sie/Sie
werden gewerkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
werkte
du
werktest
er/sie/es
werkte
wir
werkten
ihr
werktet
sie/Sie
werkten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gewerkt
du
hättest gewerkt
er/sie/es
hätte gewerkt
wir
hätten gewerkt
ihr
hättet gewerkt
sie/Sie
hätten gewerkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde werken
du
würdest werken
er/sie/es
würde werken
wir
würden werken
ihr
würdet werken
sie/Sie
würden werken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gewerkt haben
du
würdest gewerkt haben
er/sie/es
würde gewerkt haben
wir
würden gewerkt haben
ihr
würdet gewerkt haben
sie/Sie
würden gewerkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [werken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
werke; werk
ihr
werkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [werken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);