Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fange an
du
fängst an
er/sie/es
fängt an
wir
fangen an
ihr
fangt an
sie/Sie
fangen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fing an
du
fingst an
er/sie/es
fing an
wir
fingen an
ihr
fingt an
sie/Sie
fingen an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angefangen
du
hast angefangen
er/sie/es
hat angefangen
wir
haben angefangen
ihr
habt angefangen
sie/Sie
haben angefangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angefangen
du
hattest angefangen
er/sie/es
hatte angefangen
wir
hatten angefangen
ihr
hattet angefangen
sie/Sie
hatten angefangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anfangen
du
wirst anfangen
er/sie/es
wird anfangen
wir
werden anfangen
ihr
werdet anfangen
sie/Sie
werden anfangen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angefangen haben
du
wirst angefangen haben
er/sie/es
wird angefangen haben
wir
werden angefangen haben
ihr
werdet angefangen haben
sie/Sie
werden angefangen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anfangen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fange an
du
fangest an
er/sie/es
fange an
wir
fangen an
ihr
fanget an
sie/Sie
fangen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angefangen
du
habest angefangen
er/sie/es
habe angefangen
wir
haben angefangen
ihr
habet angefangen
sie/Sie
haben angefangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anfangen
du
werdest anfangen
er/sie/es
werde anfangen
wir
werden anfangen
ihr
werdet anfangen
sie/Sie
werden anfangen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angefangen haben
du
werdest angefangen haben
er/sie/es
werde angefangen haben
wir
werden angefangen haben
ihr
werdet angefangen haben
sie/Sie
werden angefangen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
finge an
du
fingest an
er/sie/es
finge an
wir
fingen an
ihr
finget an
sie/Sie
fingen an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angefangen
du
hättest angefangen
er/sie/es
hätte angefangen
wir
hätten angefangen
ihr
hättet angefangen
sie/Sie
hätten angefangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anfangen
du
würdest anfangen
er/sie/es
würde anfangen
wir
würden anfangen
ihr
würdet anfangen
sie/Sie
würden anfangen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angefangen haben
du
würdest angefangen haben
er/sie/es
würde angefangen haben
wir
würden angefangen haben
ihr
würdet angefangen haben
sie/Sie
würden angefangen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anfangen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fange an; fang an
ihr
fangt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anfangen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
