Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
falle an
du
fällst an
er/sie/es
fällt an
wir
fallen an
ihr
fallt an
sie/Sie
fallen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fiel an
du
fielst an
er/sie/es
fiel an
wir
fielen an
ihr
fielt an
sie/Sie
fielen an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin angefallen
du
bist angefallen
er/sie/es
ist angefallen
wir
sind angefallen
ihr
seid angefallen
sie/Sie
sind angefallen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war angefallen
du
warst angefallen
er/sie/es
war angefallen
wir
waren angefallen
ihr
wart angefallen
sie/Sie
waren angefallen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anfallen
du
wirst anfallen
er/sie/es
wird anfallen
wir
werden anfallen
ihr
werdet anfallen
sie/Sie
werden anfallen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angefallen sein
du
wirst angefallen sein
er/sie/es
wird angefallen sein
wir
werden angefallen sein
ihr
werdet angefallen sein
sie/Sie
werden angefallen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anfallen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
falle an
du
fallest an
er/sie/es
falle an
wir
fallen an
ihr
fallet an
sie/Sie
fallen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei angefallen
du
seiest angefallen
er/sie/es
sei angefallen
wir
seien angefallen
ihr
seiet angefallen
sie/Sie
seien angefallen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anfallen
du
werdest anfallen
er/sie/es
werde anfallen
wir
werden anfallen
ihr
werdet anfallen
sie/Sie
werden anfallen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angefallen sein
du
werdest angefallen sein
er/sie/es
werde angefallen sein
wir
werden angefallen sein
ihr
werdet angefallen sein
sie/Sie
werden angefallen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fiele an
du
fielest an
er/sie/es
fiele an
wir
fielen an
ihr
fielet an
sie/Sie
fielen an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre angefallen
du
wärest angefallen
er/sie/es
wäre angefallen
wir
wären angefallen
ihr
wäret angefallen
sie/Sie
wären angefallen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anfallen
du
würdest anfallen
er/sie/es
würde anfallen
wir
würden anfallen
ihr
würdet anfallen
sie/Sie
würden anfallen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angefallen sein
du
würdest angefallen sein
er/sie/es
würde angefallen sein
wir
würden angefallen sein
ihr
würdet angefallen sein
sie/Sie
würden angefallen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anfallen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
falle an; fall an
ihr
fallt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anfallen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
