Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
mache auf
du
machst auf
er/sie/es
macht auf
wir
machen auf
ihr
macht auf
sie/Sie
machen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
machte auf
du
machtest auf
er/sie/es
machte auf
wir
machten auf
ihr
machtet auf
sie/Sie
machten auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aufgemacht
du
hast aufgemacht
er/sie/es
hat aufgemacht
wir
haben aufgemacht
ihr
habt aufgemacht
sie/Sie
haben aufgemacht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aufgemacht
du
hattest aufgemacht
er/sie/es
hatte aufgemacht
wir
hatten aufgemacht
ihr
hattet aufgemacht
sie/Sie
hatten aufgemacht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufmachen
du
wirst aufmachen
er/sie/es
wird aufmachen
wir
werden aufmachen
ihr
werdet aufmachen
sie/Sie
werden aufmachen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgemacht haben
du
wirst aufgemacht haben
er/sie/es
wird aufgemacht haben
wir
werden aufgemacht haben
ihr
werdet aufgemacht haben
sie/Sie
werden aufgemacht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aufmachen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
mache auf
du
machest auf
er/sie/es
mache auf
wir
machen auf
ihr
machet auf
sie/Sie
machen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aufgemacht
du
habest aufgemacht
er/sie/es
habe aufgemacht
wir
haben aufgemacht
ihr
habet aufgemacht
sie/Sie
haben aufgemacht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufmachen
du
werdest aufmachen
er/sie/es
werde aufmachen
wir
werden aufmachen
ihr
werdet aufmachen
sie/Sie
werden aufmachen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgemacht haben
du
werdest aufgemacht haben
er/sie/es
werde aufgemacht haben
wir
werden aufgemacht haben
ihr
werdet aufgemacht haben
sie/Sie
werden aufgemacht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
machte auf
du
machtest auf
er/sie/es
machte auf
wir
machten auf
ihr
machtet auf
sie/Sie
machten auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aufgemacht
du
hättest aufgemacht
er/sie/es
hätte aufgemacht
wir
hätten aufgemacht
ihr
hättet aufgemacht
sie/Sie
hätten aufgemacht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufmachen
du
würdest aufmachen
er/sie/es
würde aufmachen
wir
würden aufmachen
ihr
würdet aufmachen
sie/Sie
würden aufmachen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgemacht haben
du
würdest aufgemacht haben
er/sie/es
würde aufgemacht haben
wir
würden aufgemacht haben
ihr
würdet aufgemacht haben
sie/Sie
würden aufgemacht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aufmachen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
mache auf; mach auf
ihr
macht auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aufmachen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
