Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stelle auf
du
stellst auf
er/sie/es
stellt auf
wir
stellen auf
ihr
stellt auf
sie/Sie
stellen auf
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stellte auf
du
stelltest auf
er/sie/es
stellte auf
wir
stellten auf
ihr
stelltet auf
sie/Sie
stellten auf
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe aufgestellt
du
hast aufgestellt
er/sie/es
hat aufgestellt
wir
haben aufgestellt
ihr
habt aufgestellt
sie/Sie
haben aufgestellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte aufgestellt
du
hattest aufgestellt
er/sie/es
hatte aufgestellt
wir
hatten aufgestellt
ihr
hattet aufgestellt
sie/Sie
hatten aufgestellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde aufstellen
du
wirst aufstellen
er/sie/es
wird aufstellen
wir
werden aufstellen
ihr
werdet aufstellen
sie/Sie
werden aufstellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde aufgestellt haben
du
wirst aufgestellt haben
er/sie/es
wird aufgestellt haben
wir
werden aufgestellt haben
ihr
werdet aufgestellt haben
sie/Sie
werden aufgestellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [aufstellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stelle auf
du
stellest auf
er/sie/es
stelle auf
wir
stellen auf
ihr
stellet auf
sie/Sie
stellen auf
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe aufgestellt
du
habest aufgestellt
er/sie/es
habe aufgestellt
wir
haben aufgestellt
ihr
habet aufgestellt
sie/Sie
haben aufgestellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde aufstellen
du
werdest aufstellen
er/sie/es
werde aufstellen
wir
werden aufstellen
ihr
werdet aufstellen
sie/Sie
werden aufstellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde aufgestellt haben
du
werdest aufgestellt haben
er/sie/es
werde aufgestellt haben
wir
werden aufgestellt haben
ihr
werdet aufgestellt haben
sie/Sie
werden aufgestellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stellte auf
du
stelltest auf
er/sie/es
stellte auf
wir
stellten auf
ihr
stelltet auf
sie/Sie
stellten auf
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte aufgestellt
du
hättest aufgestellt
er/sie/es
hätte aufgestellt
wir
hätten aufgestellt
ihr
hättet aufgestellt
sie/Sie
hätten aufgestellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde aufstellen
du
würdest aufstellen
er/sie/es
würde aufstellen
wir
würden aufstellen
ihr
würdet aufstellen
sie/Sie
würden aufstellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde aufgestellt haben
du
würdest aufgestellt haben
er/sie/es
würde aufgestellt haben
wir
würden aufgestellt haben
ihr
würdet aufgestellt haben
sie/Sie
würden aufgestellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [aufstellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stelle auf; stell auf
ihr
stellt auf
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [aufstellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
