Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
trage ein
du
trägst ein
er/sie/es
trägt ein
wir
tragen ein
ihr
tragt ein
sie/Sie
tragen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
trug ein
du
trugst ein
er/sie/es
trug ein
wir
trugen ein
ihr
trugt ein
sie/Sie
trugen ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingetragen
du
hast eingetragen
er/sie/es
hat eingetragen
wir
haben eingetragen
ihr
habt eingetragen
sie/Sie
haben eingetragen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingetragen
du
hattest eingetragen
er/sie/es
hatte eingetragen
wir
hatten eingetragen
ihr
hattet eingetragen
sie/Sie
hatten eingetragen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde eintragen
du
wirst eintragen
er/sie/es
wird eintragen
wir
werden eintragen
ihr
werdet eintragen
sie/Sie
werden eintragen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingetragen haben
du
wirst eingetragen haben
er/sie/es
wird eingetragen haben
wir
werden eingetragen haben
ihr
werdet eingetragen haben
sie/Sie
werden eingetragen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [eintragen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
trage ein
du
tragest ein
er/sie/es
trage ein
wir
tragen ein
ihr
traget ein
sie/Sie
tragen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingetragen
du
habest eingetragen
er/sie/es
habe eingetragen
wir
haben eingetragen
ihr
habet eingetragen
sie/Sie
haben eingetragen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde eintragen
du
werdest eintragen
er/sie/es
werde eintragen
wir
werden eintragen
ihr
werdet eintragen
sie/Sie
werden eintragen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingetragen haben
du
werdest eingetragen haben
er/sie/es
werde eingetragen haben
wir
werden eingetragen haben
ihr
werdet eingetragen haben
sie/Sie
werden eingetragen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
trüge ein
du
trügest ein; trügst ein
er/sie/es
trüge ein
wir
trügen ein
ihr
trüget ein; trügt ein
sie/Sie
trügen ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingetragen
du
hättest eingetragen
er/sie/es
hätte eingetragen
wir
hätten eingetragen
ihr
hättet eingetragen
sie/Sie
hätten eingetragen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde eintragen
du
würdest eintragen
er/sie/es
würde eintragen
wir
würden eintragen
ihr
würdet eintragen
sie/Sie
würden eintragen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingetragen haben
du
würdest eingetragen haben
er/sie/es
würde eingetragen haben
wir
würden eingetragen haben
ihr
würdet eingetragen haben
sie/Sie
würden eingetragen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [eintragen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
trage ein; trag ein
ihr
tragt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [eintragen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
