Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
halte fern
du
hältst fern
er/sie/es
hält fern
wir
halten fern
ihr
haltet fern
sie/Sie
halten fern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hielt fern
du
hieltest fern; hieltst fern
er/sie/es
hielt fern
wir
hielten fern
ihr
hieltet fern
sie/Sie
hielten fern
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ferngehalten
du
hast ferngehalten
er/sie/es
hat ferngehalten
wir
haben ferngehalten
ihr
habt ferngehalten
sie/Sie
haben ferngehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ferngehalten
du
hattest ferngehalten
er/sie/es
hatte ferngehalten
wir
hatten ferngehalten
ihr
hattet ferngehalten
sie/Sie
hatten ferngehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fernhalten
du
wirst fernhalten
er/sie/es
wird fernhalten
wir
werden fernhalten
ihr
werdet fernhalten
sie/Sie
werden fernhalten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ferngehalten haben
du
wirst ferngehalten haben
er/sie/es
wird ferngehalten haben
wir
werden ferngehalten haben
ihr
werdet ferngehalten haben
sie/Sie
werden ferngehalten haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [fernhalten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
halte fern
du
haltest fern
er/sie/es
halte fern
wir
halten fern
ihr
haltet fern
sie/Sie
halten fern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ferngehalten
du
habest ferngehalten
er/sie/es
habe ferngehalten
wir
haben ferngehalten
ihr
habet ferngehalten
sie/Sie
haben ferngehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fernhalten
du
werdest fernhalten
er/sie/es
werde fernhalten
wir
werden fernhalten
ihr
werdet fernhalten
sie/Sie
werden fernhalten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ferngehalten haben
du
werdest ferngehalten haben
er/sie/es
werde ferngehalten haben
wir
werden ferngehalten haben
ihr
werdet ferngehalten haben
sie/Sie
werden ferngehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hielte fern
du
hieltest fern
er/sie/es
hielte fern
wir
hielten fern
ihr
hieltet fern
sie/Sie
hielten fern
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ferngehalten
du
hättest ferngehalten
er/sie/es
hätte ferngehalten
wir
hätten ferngehalten
ihr
hättet ferngehalten
sie/Sie
hätten ferngehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fernhalten
du
würdest fernhalten
er/sie/es
würde fernhalten
wir
würden fernhalten
ihr
würdet fernhalten
sie/Sie
würden fernhalten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ferngehalten haben
du
würdest ferngehalten haben
er/sie/es
würde ferngehalten haben
wir
würden ferngehalten haben
ihr
würdet ferngehalten haben
sie/Sie
würden ferngehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [fernhalten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
halte fern; halt fern
ihr
haltet fern
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [fernhalten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
