Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lege fest
du
legst fest
er/sie/es
legt fest
wir
legen fest
ihr
legt fest
sie/Sie
legen fest
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
legte fest
du
legtest fest
er/sie/es
legte fest
wir
legten fest
ihr
legtet fest
sie/Sie
legten fest
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe festgelegt
du
hast festgelegt
er/sie/es
hat festgelegt
wir
haben festgelegt
ihr
habt festgelegt
sie/Sie
haben festgelegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte festgelegt
du
hattest festgelegt
er/sie/es
hatte festgelegt
wir
hatten festgelegt
ihr
hattet festgelegt
sie/Sie
hatten festgelegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde festlegen
du
wirst festlegen
er/sie/es
wird festlegen
wir
werden festlegen
ihr
werdet festlegen
sie/Sie
werden festlegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde festgelegt haben
du
wirst festgelegt haben
er/sie/es
wird festgelegt haben
wir
werden festgelegt haben
ihr
werdet festgelegt haben
sie/Sie
werden festgelegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [festlegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lege fest
du
legest fest
er/sie/es
lege fest
wir
legen fest
ihr
leget fest
sie/Sie
legen fest
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe festgelegt
du
habest festgelegt
er/sie/es
habe festgelegt
wir
haben festgelegt
ihr
habet festgelegt
sie/Sie
haben festgelegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde festlegen
du
werdest festlegen
er/sie/es
werde festlegen
wir
werden festlegen
ihr
werdet festlegen
sie/Sie
werden festlegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde festgelegt haben
du
werdest festgelegt haben
er/sie/es
werde festgelegt haben
wir
werden festgelegt haben
ihr
werdet festgelegt haben
sie/Sie
werden festgelegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
legte fest
du
legtest fest
er/sie/es
legte fest
wir
legten fest
ihr
legtet fest
sie/Sie
legten fest
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte festgelegt
du
hättest festgelegt
er/sie/es
hätte festgelegt
wir
hätten festgelegt
ihr
hättet festgelegt
sie/Sie
hätten festgelegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde festlegen
du
würdest festlegen
er/sie/es
würde festlegen
wir
würden festlegen
ihr
würdet festlegen
sie/Sie
würden festlegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde festgelegt haben
du
würdest festgelegt haben
er/sie/es
würde festgelegt haben
wir
würden festgelegt haben
ihr
würdet festgelegt haben
sie/Sie
würden festgelegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [festlegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lege fest; leg fest
ihr
legt fest
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [festlegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
