Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
haste
du
hastest
er/sie/es
hastet
wir
hasten
ihr
hastet
sie/Sie
hasten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hastete
du
hastetest
er/sie/es
hastete
wir
hasteten
ihr
hastetet
sie/Sie
hasteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin gehastet
du
bist gehastet
er/sie/es
ist gehastet
wir
sind gehastet
ihr
seid gehastet
sie/Sie
sind gehastet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war gehastet
du
warst gehastet
er/sie/es
war gehastet
wir
waren gehastet
ihr
wart gehastet
sie/Sie
waren gehastet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde hasten
du
wirst hasten
er/sie/es
wird hasten
wir
werden hasten
ihr
werdet hasten
sie/Sie
werden hasten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehastet sein
du
wirst gehastet sein
er/sie/es
wird gehastet sein
wir
werden gehastet sein
ihr
werdet gehastet sein
sie/Sie
werden gehastet sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [hasten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
haste
du
hastest
er/sie/es
haste
wir
hasten
ihr
hastet
sie/Sie
hasten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei gehastet
du
seiest gehastet; seist gehastet
er/sie/es
sei gehastet
wir
seien gehastet
ihr
seiet gehastet
sie/Sie
seien gehastet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde hasten
du
werdest hasten
er/sie/es
werde hasten
wir
werden hasten
ihr
werdet hasten
sie/Sie
werden hasten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehastet sein
du
werdest gehastet sein
er/sie/es
werde gehastet sein
wir
werden gehastet sein
ihr
werdet gehastet sein
sie/Sie
werden gehastet sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hastete
du
hastetest
er/sie/es
hastete
wir
hasteten
ihr
hastetet
sie/Sie
hasteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre gehastet
du
wärest gehastet
er/sie/es
wäre gehastet
wir
wären gehastet
ihr
wäret gehastet
sie/Sie
wären gehastet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde hasten
du
würdest hasten
er/sie/es
würde hasten
wir
würden hasten
ihr
würdet hasten
sie/Sie
würden hasten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehastet sein
du
würdest gehastet sein
er/sie/es
würde gehastet sein
wir
würden gehastet sein
ihr
würdet gehastet sein
sie/Sie
würden gehastet sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [hasten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
haste; hast
ihr
hastet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [hasten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
