Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
opfere
du
opferst
er/sie/es
opfert
wir
opfern
ihr
opfert
sie/Sie
opfern
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
opferte
du
opfertest
er/sie/es
opferte
wir
opferten
ihr
opfertet
sie/Sie
opferten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geopfert
du
hast geopfert
er/sie/es
hat geopfert
wir
haben geopfert
ihr
habt geopfert
sie/Sie
haben geopfert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geopfert
du
hattest geopfert
er/sie/es
hatte geopfert
wir
hatten geopfert
ihr
hattet geopfert
sie/Sie
hatten geopfert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde opfern
du
wirst opfern
er/sie/es
wird opfern
wir
werden opfern
ihr
werdet opfern
sie/Sie
werden opfern
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geopfert haben
du
wirst geopfert haben
er/sie/es
wird geopfert haben
wir
werden geopfert haben
ihr
werdet geopfert haben
sie/Sie
werden geopfert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [opfern]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
opfere
du
opferst
er/sie/es
opfere
wir
opfern
ihr
opfert
sie/Sie
opfern
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geopfert
du
habest geopfert
er/sie/es
habe geopfert
wir
haben geopfert
ihr
habet geopfert
sie/Sie
haben geopfert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde opfern
du
werdest opfern
er/sie/es
werde opfern
wir
werden opfern
ihr
werdet opfern
sie/Sie
werden opfern
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geopfert haben
du
werdest geopfert haben
er/sie/es
werde geopfert haben
wir
werden geopfert haben
ihr
werdet geopfert haben
sie/Sie
werden geopfert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
opferte
du
opfertest
er/sie/es
opferte
wir
opferten
ihr
opfertet
sie/Sie
opferten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geopfert
du
hättest geopfert
er/sie/es
hätte geopfert
wir
hätten geopfert
ihr
hättet geopfert
sie/Sie
hätten geopfert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde opfern
du
würdest opfern
er/sie/es
würde opfern
wir
würden opfern
ihr
würdet opfern
sie/Sie
würden opfern
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geopfert haben
du
würdest geopfert haben
er/sie/es
würde geopfert haben
wir
würden geopfert haben
ihr
würdet geopfert haben
sie/Sie
würden geopfert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [opfern]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
opfere
ihr
opfert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [opfern]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
