Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
rille
du
rillst
er/sie/es
rillt
wir
rillen
ihr
rillt
sie/Sie
rillen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
rillte
du
rilltest
er/sie/es
rillte
wir
rillten
ihr
rilltet
sie/Sie
rillten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gerillt
du
hast gerillt
er/sie/es
hat gerillt
wir
haben gerillt
ihr
habt gerillt
sie/Sie
haben gerillt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gerillt
du
hattest gerillt
er/sie/es
hatte gerillt
wir
hatten gerillt
ihr
hattet gerillt
sie/Sie
hatten gerillt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde rillen
du
wirst rillen
er/sie/es
wird rillen
wir
werden rillen
ihr
werdet rillen
sie/Sie
werden rillen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gerillt haben
du
wirst gerillt haben
er/sie/es
wird gerillt haben
wir
werden gerillt haben
ihr
werdet gerillt haben
sie/Sie
werden gerillt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [rillen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
rille
du
rillest
er/sie/es
rille
wir
rillen
ihr
rillet
sie/Sie
rillen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gerillt
du
habest gerillt
er/sie/es
habe gerillt
wir
haben gerillt
ihr
habet gerillt
sie/Sie
haben gerillt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde rillen
du
werdest rillen
er/sie/es
werde rillen
wir
werden rillen
ihr
werdet rillen
sie/Sie
werden rillen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gerillt haben
du
werdest gerillt haben
er/sie/es
werde gerillt haben
wir
werden gerillt haben
ihr
werdet gerillt haben
sie/Sie
werden gerillt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
rillte
du
rilltest
er/sie/es
rillte
wir
rillten
ihr
rilltet
sie/Sie
rillten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gerillt
du
hättest gerillt
er/sie/es
hätte gerillt
wir
hätten gerillt
ihr
hättet gerillt
sie/Sie
hätten gerillt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde rillen
du
würdest rillen
er/sie/es
würde rillen
wir
würden rillen
ihr
würdet rillen
sie/Sie
würden rillen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gerillt haben
du
würdest gerillt haben
er/sie/es
würde gerillt haben
wir
würden gerillt haben
ihr
würdet gerillt haben
sie/Sie
würden gerillt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [rillen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
rille; rill
ihr
rillt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [rillen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
