Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schulde
du
schuldest
er/sie/es
schuldet
wir
schulden
ihr
schuldet
sie/Sie
schulden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schuldete
du
schuldetest
er/sie/es
schuldete
wir
schuldeten
ihr
schuldetet
sie/Sie
schuldeten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geschuldet
du
hast geschuldet
er/sie/es
hat geschuldet
wir
haben geschuldet
ihr
habt geschuldet
sie/Sie
haben geschuldet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geschuldet
du
hattest geschuldet
er/sie/es
hatte geschuldet
wir
hatten geschuldet
ihr
hattet geschuldet
sie/Sie
hatten geschuldet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde schulden
du
wirst schulden
er/sie/es
wird schulden
wir
werden schulden
ihr
werdet schulden
sie/Sie
werden schulden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geschuldet haben
du
wirst geschuldet haben
er/sie/es
wird geschuldet haben
wir
werden geschuldet haben
ihr
werdet geschuldet haben
sie/Sie
werden geschuldet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [schulden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schulde
du
schuldest
er/sie/es
schulde
wir
schulden
ihr
schuldet
sie/Sie
schulden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geschuldet
du
habest geschuldet
er/sie/es
habe geschuldet
wir
haben geschuldet
ihr
habet geschuldet
sie/Sie
haben geschuldet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde schulden
du
werdest schulden
er/sie/es
werde schulden
wir
werden schulden
ihr
werdet schulden
sie/Sie
werden schulden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geschuldet haben
du
werdest geschuldet haben
er/sie/es
werde geschuldet haben
wir
werden geschuldet haben
ihr
werdet geschuldet haben
sie/Sie
werden geschuldet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schuldete
du
schuldetest
er/sie/es
schuldete
wir
schuldeten
ihr
schuldetet
sie/Sie
schuldeten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geschuldet
du
hättest geschuldet
er/sie/es
hätte geschuldet
wir
hätten geschuldet
ihr
hättet geschuldet
sie/Sie
hätten geschuldet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde schulden
du
würdest schulden
er/sie/es
würde schulden
wir
würden schulden
ihr
würdet schulden
sie/Sie
würden schulden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geschuldet haben
du
würdest geschuldet haben
er/sie/es
würde geschuldet haben
wir
würden geschuldet haben
ihr
würdet geschuldet haben
sie/Sie
würden geschuldet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [schulden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schulde; schuld
ihr
schuldet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [schulden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
