Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
übe
du
übst
er/sie/es
übt
wir
üben
ihr
übt
sie/Sie
üben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
übte
du
übtest
er/sie/es
übte
wir
übten
ihr
übtet
sie/Sie
übten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geübt
du
hast geübt
er/sie/es
hat geübt
wir
haben geübt
ihr
habt geübt
sie/Sie
haben geübt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatten geübt
du
hattest geübt
er/sie/es
hatte geübt
wir
hatten geübt
ihr
hattet geübt
sie/Sie
hatten geübt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde üben
du
wirst üben
er/sie/es
wird üben
wir
werden üben
ihr
werdet üben
sie/Sie
werden üben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geübt haben
du
wirst geübt haben
er/sie/es
wird geübt haben
wir
werden geübt haben
ihr
werdet geübt haben
sie/Sie
werden geübt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [üben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
übe
du
übest
er/sie/es
übe
wir
üben
ihr
übet
sie/Sie
üben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geübt
du
habest geübt
er/sie/es
habe geübt
wir
haben geübt
ihr
habet geübt
sie/Sie
haben geübt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde üben
du
werdest üben
er/sie/es
werde üben
wir
werden üben
ihr
werdet üben
sie/Sie
werden üben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geübt haben
du
werdest geübt haben
er/sie/es
werde geübt haben
wir
werden geübt haben
ihr
werdet geübt haben
sie/Sie
werden geübt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
übte
du
übtest
er/sie/es
übte
wir
übten
ihr
übtet
sie/Sie
übten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geübt
du
hättest geübt
er/sie/es
hätte geübt
wir
hätten geübt
ihr
hättet geübt
sie/Sie
hätten geübt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde üben
du
würdest üben
er/sie/es
würde üben
wir
würden üben
ihr
würdet üben
sie/Sie
würden üben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geübt haben
du
würdest geübt haben
er/sie/es
würde geübt haben
wir
würden geübt haben
ihr
würdet geübt haben
sie/Sie
würden geübt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [üben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
übe; üb
ihr
übt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [üben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
