Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verdächtige
du
verdächtigst
er/sie/es
verdächtigt
wir
verdächtigen
ihr
verdächtigt
sie/Sie
verdächtigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verdächtigte
du
verdächtigtest
er/sie/es
verdächtigte
wir
verdächtigten
ihr
verdächtigtet
sie/Sie
verdächtigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verdächtigt
du
hast verdächtigt
er/sie/es
hat verdächtigt
wir
haben verdächtigt
ihr
habt verdächtigt
sie/Sie
haben verdächtigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verdächtigt
du
hattest verdächtigt
er/sie/es
hatte verdächtigt
wir
hatten verdächtigt
ihr
hattet verdächtigt
sie/Sie
hatten verdächtigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verdächtigen
du
wirst verdächtigen
er/sie/es
wird verdächtigen
wir
werden verdächtigen
ihr
werdet verdächtigen
sie/Sie
werden verdächtigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verdächtigt haben
du
wirst verdächtigt haben
er/sie/es
wird verdächtigt haben
wir
werden verdächtigt haben
ihr
werdet verdächtigt haben
sie/Sie
werden verdächtigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verdächtigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verdächtige
du
verdächtigest
er/sie/es
verdächtige
wir
verdächtigen
ihr
verdächtiget
sie/Sie
verdächtigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verdächtigt
du
habest verdächtigt
er/sie/es
habe verdächtigt
wir
haben verdächtigt
ihr
habet verdächtigt
sie/Sie
haben verdächtigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verdächtigen
du
werdest verdächtigen
er/sie/es
werde verdächtigen
wir
werden verdächtigen
ihr
werdet verdächtigen
sie/Sie
werden verdächtigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verdächtigt haben
du
werdest verdächtigt haben
er/sie/es
werde verdächtigt haben
wir
werden verdächtigt haben
ihr
werdet verdächtigt haben
sie/Sie
werden verdächtigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verdächtigte
du
verdächtigtest
er/sie/es
verdächtigte
wir
verdächtigten
ihr
verdächtigtet
sie/Sie
verdächtigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verdächtigt
du
hättest verdächtigt
er/sie/es
hätte verdächtigt
wir
hätten verdächtigt
ihr
hättet verdächtigt
sie/Sie
hätten verdächtigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verdächtigen
du
würdest verdächtigen
er/sie/es
würde verdächtigen
wir
würden verdächtigen
ihr
würdet verdächtigen
sie/Sie
würden verdächtigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verdächtigt haben
du
würdest verdächtigt haben
er/sie/es
würde verdächtigt haben
wir
würden verdächtigt haben
ihr
würdet verdächtigt haben
sie/Sie
würden verdächtigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verdächtigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verdächtige; verdächtig
ihr
verdächtigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verdächtigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
