Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verstärke
du
verstärkst
er/sie/es
verstärkt
wir
verstärken
ihr
verstärkt
sie/Sie
verstärken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verstärkte
du
verstärktest
er/sie/es
verstärkte
wir
verstärkten
ihr
verstärktet
sie/Sie
verstärkten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verstärkt
du
hast verstärkt
er/sie/es
hat verstärkt
wir
haben verstärkt
ihr
habt verstärkt
sie/Sie
haben verstärkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verstärkt
du
hattest verstärkt
er/sie/es
hatte verstärkt
wir
hatten verstärkt
ihr
hattet verstärkt
sie/Sie
hatten verstärkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verstärken
du
wirst verstärken
er/sie/es
wird verstärken
wir
werden verstärken
ihr
werdet verstärken
sie/Sie
werden verstärken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verstärkt haben
du
wirst verstärkt haben
er/sie/es
wird verstärkt haben
wir
werden verstärkt haben
ihr
werdet verstärkt haben
sie/Sie
werden verstärkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verstärken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verstärke
du
verstärkest
er/sie/es
verstärke
wir
verstärken
ihr
verstärket
sie/Sie
verstärken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verstärkt
du
habest verstärkt
er/sie/es
habe verstärkt
wir
haben verstärkt
ihr
habet verstärkt
sie/Sie
haben verstärkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verstärken
du
werdest verstärken
er/sie/es
werde verstärken
wir
werden verstärken
ihr
werdet verstärken
sie/Sie
werden verstärken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verstärkt haben
du
werdest verstärkt haben
er/sie/es
werde verstärkt haben
wir
werden verstärkt haben
ihr
werdet verstärkt haben
sie/Sie
werden verstärkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verstärkte
du
verstärktest
er/sie/es
verstärkte
wir
verstärkten
ihr
verstärktet
sie/Sie
verstärkten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verstärkt
du
hättest verstärkt
er/sie/es
hätte verstärkt
wir
hätten verstärkt
ihr
hättet verstärkt
sie/Sie
hätten verstärkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verstärken
du
würdest verstärken
er/sie/es
würde verstärken
wir
würden verstärken
ihr
würdet verstärken
sie/Sie
würden verstärken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verstärkt haben
du
würdest verstärkt haben
er/sie/es
würde verstärkt haben
wir
würden verstärkt haben
ihr
würdet verstärkt haben
sie/Sie
würden verstärkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verstärken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verstärke; verstärk
ihr
verstärkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verstärken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
