Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
vertraue
du
vertraust
er/sie/es
vertraut
wir
vertrauen
ihr
vertraut
sie/Sie
vertrauen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
vertraute
du
vertrautest
er/sie/es
vertraute
wir
vertrauten
ihr
vertrautet
sie/Sie
vertrauten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vertraut
du
hast vertraut
er/sie/es
hat vertraut
wir
haben vertraut
ihr
habt vertraut
sie/Sie
haben vertraut
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vertraut
du
hattest vertraut
er/sie/es
hatte vertraut
wir
hatten vertraut
ihr
hattet vertraut
sie/Sie
hatten vertraut
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vertrauen
du
wirst vertrauen
er/sie/es
wird vertrauen
wir
werden vertrauen
ihr
werdet vertrauen
sie/Sie
werden vertrauen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vertraut haben
du
wirst vertraut haben
er/sie/es
wird vertraut haben
wir
werden vertraut haben
ihr
werdet vertraut haben
sie/Sie
werden vertraut haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vertrauen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
vertraue
du
vertrauest
er/sie/es
vertraue
wir
vertrauen
ihr
vertrauet
sie/Sie
vertrauen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vertraut
du
habest vertraut
er/sie/es
habe vertraut
wir
haben vertraut
ihr
habet vertraut
sie/Sie
haben vertraut
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vertrauen
du
werdest vertrauen
er/sie/es
werde vertrauen
wir
werden vertrauen
ihr
werdet vertrauen
sie/Sie
werden vertrauen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vertraut haben
du
werdest vertraut haben
er/sie/es
werde vertraut haben
wir
werden vertraut haben
ihr
werdet vertraut haben
sie/Sie
werden vertraut haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
vertraute
du
vertrautest
er/sie/es
vertraute
wir
vertrauten
ihr
vertrautet
sie/Sie
vertrauten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vertraut
du
hättest vertraut
er/sie/es
hätte vertraut
wir
hätten vertraut
ihr
hättet vertraut
sie/Sie
hätten vertraut
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vertrauen
du
würdest vertrauen
er/sie/es
würde vertrauen
wir
würden vertrauen
ihr
würdet vertrauen
sie/Sie
würden vertrauen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vertraut haben
du
würdest vertraut haben
er/sie/es
würde vertraut haben
wir
würden vertraut haben
ihr
würdet vertraut haben
sie/Sie
würden vertraut haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vertrauen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
vertraue; vertrau
ihr
vertraut
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vertrauen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
