Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
schlage vor
du
schlägst vor
er/sie/es
schlägt vor
wir
schlagen vor
ihr
schlagt vor
sie/Sie
schlagen vor
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
schlug vor
du
schlugst vor
er/sie/es
schlug vor
wir
schlugen vor
ihr
schlugt vor
sie/Sie
schlugen vor
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vorgeschlagen
du
hast vorgeschlagen
er/sie/es
hat vorgeschlagen
wir
haben vorgeschlagen
ihr
habt vorgeschlagen
sie/Sie
haben vorgeschlagen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vorgeschlagen
du
hattest vorgeschlagen
er/sie/es
hatte vorgeschlagen
wir
hatten vorgeschlagen
ihr
hattet vorgeschlagen
sie/Sie
hatten vorgeschlagen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vorschlagen
du
wirst vorschlagen
er/sie/es
wird vorschlagen
wir
werden vorschlagen
ihr
werdet vorschlagen
sie/Sie
werden vorschlagen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vorgeschlagen haben
du
wirst vorgeschlagen haben
er/sie/es
wird vorgeschlagen haben
wir
werden vorgeschlagen haben
ihr
werdet vorgeschlagen haben
sie/Sie
werden vorgeschlagen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vorschlagen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
schlage vor
du
schlagest vor
er/sie/es
schlage vor
wir
schlagen vor
ihr
schlaget vor
sie/Sie
schlagen vor
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vorgeschlagen
du
habest vorgeschlagen
er/sie/es
habe vorgeschlagen
wir
haben vorgeschlagen
ihr
habet vorgeschlagen
sie/Sie
haben vorgeschlagen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vorschlagen
du
werdest vorschlagen
er/sie/es
werde vorschlagen
wir
werden vorschlagen
ihr
werdet vorschlagen
sie/Sie
werden vorschlagen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vorgeschlagen haben
du
werdest vorgeschlagen haben
er/sie/es
werde vorgeschlagen haben
wir
werden vorgeschlagen haben
ihr
werdet vorgeschlagen haben
sie/Sie
werden vorgeschlagen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
schlüge vor
du
schlügest vor; schlügst vor
er/sie/es
schlüge vor
wir
schlügen vor
ihr
schlüget vor; sachlügt vor
sie/Sie
schlügen vor
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vorgeschlagen
du
hättest vorgeschlagen
er/sie/es
hätte vorgeschlagen
wir
hätten vorgeschlagen
ihr
hättet vorgeschlagen
sie/Sie
hätten vorgeschlagen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vorschlagen
du
würdest vorschlagen
er/sie/es
würde vorschlagen
wir
würden vorschlagen
ihr
würdet vorschlagen
sie/Sie
würden vorschlagen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vorgeschlagen haben
du
würdest vorgeschlagen haben
er/sie/es
würde vorgeschlagen haben
wir
würden vorgeschlagen haben
ihr
würdet vorgeschlagen haben
sie/Sie
würden vorgeschlagen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vorschlagen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
schlage vor; schlag vor
ihr
schlagt vor
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vorschlagen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
