Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
widerstehe
du
widerstehst
er/sie/es
widersteht
wir
widerstehen
ihr
widersteht
sie/Sie
widerstehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
widerstand
du
widerstandest; widerstandst
er/sie/es
widerstand
wir
widerstanden
ihr
widerstandet
sie/Sie
widerstanden
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe widerstanden
du
hast widerstanden
er/sie/es
hat widerstanden
wir
haben widerstanden
ihr
habt widerstanden
sie/Sie
haben widerstanden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte widerstanden
du
hattest widerstanden
er/sie/es
hatte widerstanden
wir
hatten widerstanden
ihr
hattet widerstanden
sie/Sie
hatten widerstanden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde widerstehen
du
wirst widerstehen
er/sie/es
wird widerstehen
wir
werden widerstehen
ihr
werdet widerstehen
sie/Sie
werden widerstehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde widerstanden haben
du
wirst widerstanden haben
er/sie/es
wird widerstanden haben
wir
werden widerstanden haben
ihr
werdet widerstanden haben
sie/Sie
werden widerstanden haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [widerstehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
widerstehe
du
widerstehest
er/sie/es
widerstehe
wir
widerstehen
ihr
widerstehet
sie/Sie
widerstehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe widerstanden
du
habest widerstanden
er/sie/es
habe widerstanden
wir
haben widerstanden
ihr
habet widerstanden
sie/Sie
haben widerstanden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde widerstehen
du
werdest widerstehen
er/sie/es
werde widerstehen
wir
werden widerstehen
ihr
werdet widerstehen
sie/Sie
werden widerstehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde widerstanden haben
du
werdest widerstanden haben
er/sie/es
werde widerstanden haben
wir
werden widerstanden haben
ihr
werdet widerstanden haben
sie/Sie
werden widerstanden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
widerstünde; widerstände
du
widerstündest; widerständest
er/sie/es
widerstünde; widerstände
wir
widerstünden; widerständen
ihr
widerstündet; widerständet
sie/Sie
widerstünden; widerständen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte widerstanden
du
hättest widerstanden
er/sie/es
hätte widerstanden
wir
hätten widerstanden
ihr
hättet widerstanden
sie/Sie
hätten widerstanden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde widerstehen
du
würdest widerstehen
er/sie/es
würde widerstehen
wir
würden widerstehen
ihr
würdet widerstehen
sie/Sie
würden widerstehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde widerstanden haben
du
würdest widerstanden haben
er/sie/es
würde widerstanden haben
wir
würden widerstanden haben
ihr
würdet widerstanden haben
sie/Sie
würden widerstanden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [widerstehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
widerstehe; widersteh
ihr
widersteht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [widerstehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
