Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
amüsiere
du
amüsierst
er/sie/es
amüsiert
wir
amüsieren
ihr
amüsiert
sie/Sie
amüsieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
amüsierte
du
amüsiertest
er/sie/es
amüsierte
wir
amüsierten
ihr
amüsiertet
sie/Sie
amüsierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe amüsiert
du
hast amüsiert
er/sie/es
hat amüsiert
wir
haben amüsiert
ihr
habt amüsiert
sie/Sie
haben amüsiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte amüsiert
du
hattest amüsiert
er/sie/es
hatte amüsiert
wir
hatten amüsiert
ihr
hattet amüsiert
sie/Sie
hatten amüsiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde amüsieren
du
wirst amüsieren
er/sie/es
wird amüsieren
wir
werden amüsieren
ihr
werdet amüsieren
sie/Sie
werden amüsieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde amüsiert haben
du
wirst amüsiert haben
er/sie/es
wird amüsiert haben
wir
werden amüsiert haben
ihr
werdet amüsiert haben
sie/Sie
werden amüsiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [amüsieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
amüsiere
du
amüsierest
er/sie/es
amüsiere
wir
amüsieren
ihr
amüsieret
sie/Sie
amüsieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe amüsiert
du
habest amüsiert
er/sie/es
habe amüsiert
wir
haben amüsiert
ihr
habet amüsiert
sie/Sie
haben amüsiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde amüsieren
du
werdest amüsieren
er/sie/es
werde amüsieren
wir
werden amüsieren
ihr
werdet amüsieren
sie/Sie
werden amüsieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde amüsiert haben
du
werdest amüsiert haben
er/sie/es
werde amüsiert haben
wir
werden amüsiert haben
ihr
werdet amüsiert haben
sie/Sie
werden amüsiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
amüsierte
du
amüsiertest
er/sie/es
amüsierte
wir
amüsierten
ihr
amüsiertet
sie/Sie
amüsierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte amüsiert
du
hättest amüsiert
er/sie/es
hätte amüsiert
wir
hätten amüsiert
ihr
hättet amüsiert
sie/Sie
hätten amüsiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde amüsieren
du
würdest amüsieren
er/sie/es
würde amüsieren
wir
würden amüsieren
ihr
würdet amüsieren
sie/Sie
würden amüsieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde amüsiert haben
du
würdest amüsiert haben
er/sie/es
würde amüsiert haben
wir
würden amüsiert haben
ihr
würdet amüsiert haben
sie/Sie
würden amüsiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [amüsieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
amüsiere; amüsier
ihr
amüsiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [amüsieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
