Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bekräftige
du
bekräftigst
er/sie/es
bekräftigt
wir
bekräftigen
ihr
bekräftigt
sie/Sie
bekräftigen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bekräftigte
du
bekräftigtest
er/sie/es
bekräftigte
wir
bekräftigten
ihr
bekräftigtet
sie/Sie
bekräftigten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bekräftigt
du
hast bekräftigt
er/sie/es
hat bekräftigt
wir
haben bekräftigt
ihr
habt bekräftigt
sie/Sie
haben bekräftigt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bekräftigt
du
hattest bekräftigt
er/sie/es
hatte bekräftigt
wir
hatten bekräftigt
ihr
hattet bekräftigt
sie/Sie
hatten bekräftigt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bekräftigen
du
wirst bekräftigen
er/sie/es
wird bekräftigen
wir
werden bekräftigen
ihr
werdet bekräftigen
sie/Sie
werden bekräftigen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bekräftigt haben
du
wirst bekräftigt haben
er/sie/es
wird bekräftigt haben
wir
werden bekräftigt haben
ihr
werdet bekräftigt haben
sie/Sie
werden bekräftigt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bekräftigen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bekräftige
du
bekräftigest
er/sie/es
bekräftige
wir
bekräftigen
ihr
bekräftiget
sie/Sie
bekräftigen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bekräftigt
du
habest bekräftigt
er/sie/es
habe bekräftigt
wir
haben bekräftigt
ihr
habet bekräftigt
sie/Sie
haben bekräftigt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bekräftigen
du
werdest bekräftigen
er/sie/es
werde bekräftigen
wir
werden bekräftigen
ihr
werdet bekräftigen
sie/Sie
werden bekräftigen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bekräftigt haben
du
werdest bekräftigt haben
er/sie/es
werde bekräftigt haben
wir
werden bekräftigt haben
ihr
werdet bekräftigt haben
sie/Sie
werden bekräftigt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bekräftigte
du
bekräftigtest
er/sie/es
bekräftigte
wir
bekräftigten
ihr
bekräftigtet
sie/Sie
bekräftigten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bekräftigt
du
hättest bekräftigt
er/sie/es
hätte bekräftigt
wir
hätten bekräftigt
ihr
hättet bekräftigt
sie/Sie
hätten bekräftigt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bekräftigen
du
würdest bekräftigen
er/sie/es
würde bekräftigen
wir
würden bekräftigen
ihr
würdet bekräftigen
sie/Sie
würden bekräftigen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bekräftigt haben
du
würdest bekräftigt haben
er/sie/es
würde bekräftigt haben
wir
würden bekräftigt haben
ihr
würdet bekräftigt haben
sie/Sie
würden bekräftigt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bekräftigen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bekräftige; bekräftig
ihr
bekräftigt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bekräftigen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
