Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bette
du
bettest
er/sie/es
bettet
wir
betten
ihr
bettet
sie/Sie
betten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bettete
du
bettetest
er/sie/es
bettete
wir
betteten
ihr
bettetet
sie/Sie
betteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebettet
du
hast gebettet
er/sie/es
hat gebettet
wir
haben gebettet
ihr
habt gebettet
sie/Sie
haben gebettet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebettet
du
hattest gebettet
er/sie/es
hatte gebettet
wir
hatten gebettet
ihr
hattet gebettet
sie/Sie
hatten gebettet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde betten
du
wirst betten
er/sie/es
wird betten
wir
werden betten
ihr
werdet betten
sie/Sie
werden betten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebettet haben
du
wirst gebettet haben
er/sie/es
wird gebettet haben
wir
werden gebettet haben
ihr
werdet gebettet haben
sie/Sie
werden gebettet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [betten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bette
du
bettest
er/sie/es
bette
wir
betten
ihr
bettet
sie/Sie
betten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebettet
du
habest gebettet
er/sie/es
habe gebettet
wir
haben gebettet
ihr
habet gebettet
sie/Sie
haben gebettet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde betten
du
werdest betten
er/sie/es
werde betten
wir
werden betten
ihr
werdet betten
sie/Sie
werden betten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebettet haben
du
werdest gebettet haben
er/sie/es
werde gebettet haben
wir
werden gebettet haben
ihr
werdet gebettet haben
sie/Sie
werden gebettet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bettete
du
bettetest
er/sie/es
bettete
wir
betteten
ihr
bettetet
sie/Sie
betteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebettet
du
hättest gebettet
er/sie/es
hätte gebettet
wir
hätten gebettet
ihr
hättet gebettet
sie/Sie
hätten gebettet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde betten
du
würdest betten
er/sie/es
würde betten
wir
würden betten
ihr
würdet betten
sie/Sie
würden betten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebettet haben
du
würdest gebettet haben
er/sie/es
würde gebettet haben
wir
würden gebettet haben
ihr
würdet gebettet haben
sie/Sie
würden gebettet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [betten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bette
ihr
bettet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [betten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
