Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gehe ein
du
gehst ein
er/sie/es
geht ein
wir
gehen ein
ihr
geht ein
sie/Sie
gehen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ging ein
du
gingst ein
er/sie/es
ging ein
wir
gingen ein
ihr
gingt ein
sie/Sie
gingen ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin eingegangen
du
bist eingegangen
er/sie/es
ist eingegangen
wir
sind eingegangen
ihr
seid eingegangen
sie/Sie
sind eingegangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war eingegangen
du
warst eingegangen
er/sie/es
war eingegangen
wir
waren eingegangen
ihr
wart eingegangen
sie/Sie
waren eingegangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde eingehen
du
wirst eingehen
er/sie/es
wird eingehen
wir
werden eingehen
ihr
werdet eingehen
sie/Sie
werden eingehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingegangen sein
du
wirst eingegangen sein
er/sie/es
wird eingegangen sein
wir
werden eingegangen sein
ihr
werdet eingegangen sein
sie/Sie
werden eingegangen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [eingehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gehe ein
du
gehest ein
er/sie/es
gehe ein
wir
gehen ein
ihr
gehet ein
sie/Sie
gehen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei eingegangen
du
seiest eingegangen; seist eingegangen
er/sie/es
sei eingegangen
wir
seien eingegangen
ihr
seiet eingegangen
sie/Sie
seien eingegangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde eingehen
du
werdest eingehen
er/sie/es
werde eingehen
wir
werden eingehen
ihr
werdet eingehen
sie/Sie
werden eingehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingegangen sein
du
werdest eingegangen sein
er/sie/es
werde eingegangen sein
wir
werden eingegangen sein
ihr
werdet eingegangen sein
sie/Sie
werden eingegangen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ginge ein
du
gingest ein
er/sie/es
ginge ein
wir
gingen ein
ihr
ginget ein
sie/Sie
gingen ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre eingegangen
du
wärest eingegangen
er/sie/es
wäre eingegangen
wir
wären eingegangen
ihr
wäret eingegangen
sie/Sie
wären eingegangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde eingehen
du
würdest eingehen
er/sie/es
würde eingehen
wir
würden eingehen
ihr
würdet eingehen
sie/Sie
würden eingehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingegangen sein
du
würdest eingegangen sein
er/sie/es
würde eingegangen sein
wir
würden eingegangen sein
ihr
würdet eingegangen sein
sie/Sie
würden eingegangen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [eingehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gehe ein; geh ein
ihr
geht ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [eingehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
